Šmeker

21.12.2007 11:54

Žarko Laušević je često igrao buntovnike tokom osamdesetih i početkom devedesetih godina prošloga vijeka i na taj način stekao veliku naklonost publike. Jedan od najzanimljivijih naslova iz ovog perioda njegove karijere je vjerovatno film Šmeker, reditelja Zorana Amara.

Pavle Ivković zvani Šmeker (Žarko Laušević) bježi iz vojske i odmah u vozu sreće svog nekadašnjeg saradnika, kriminalca Belog (Dragan Maksimović), kojem pomaže u šibicarenju za procenat zarade. Dolazi u svoj kraj, pozdravlja čika Daču (Zoran Radmilović), pa odlazi kod drugara, ciganina Šukija (Ratko Tankosić), koji ga obavještava da se njegova djevojka Lela (Maja Mitić) viđa sa fotografom Nešom (Milan Gutović). Kod kuće ga čekaju mama Rada (Tatjana Beljakova), tata Paja (Predrag Laković) i brat Bora (Goran Sultanović).

Već nakon prvog pogleda na podnaslov ovog filma, koji glasi Dripački bluz, publika stiče dobar utisak o naslovnom junaku ovog filma. Pavle Ivković zvani Šmeker je svakako neko čije postupke rijetko opravdavamo, ali koji opet osvaja naše simpatije. Razlog za to je svakako glumac Žarko Laušević, koji je odigrao jednu od najboljih uloga u svojoj karijeri. Ovaj mladi čovjek prvo bježi iz vojske, da bi zatim saznali da se druži za grupom kriminalaca i da mu krađa nikako nije strana. Scene sa njegovim ocem, koji je fudbalski trener, vješto pokazuju publici da je nekada važio za jednog veoma talentovanog fudbalera. Treba takođe pohvaliti scene u kojima naručuje sok kod čika Dače, da bi zatim ukrao novac iz kase ovog dobronamjernog i ostarjelog čovjeka. Mladi Šmeker je vjerovatno jedan od najzanimljivijih buntovnika iz jugoslavenskog filma.

Reditelj Zoran Amar i scenarista Leon Kovke pokazuju surovu realnost beogradskog asfalta i jednu individuu koji je davno skrenuo sa pravog puta, ali koji nije potpuno izgubljen. Ponekad vidimo iskupljujuće postupke ovog mladog čovjeka, koji su zaista vrijedni pažnje. Kompozitor Vlatko Stefanovski se pobrinuo za adekvatnu muzičku podlogu, dok snimatelj Milorad Jakšić Fanđo namjerno bira manje atraktivne lokacije, koje se dobro uklapaju u sam narativ ove priče. Treba pohvaliti scenu u kojoj kriminalac Beli, zajedno sa svojom ekipom, premlati Šmekera vezanog za jedan od vašarskih autića. Ovim i sličnim scenama, reditelj Amar vjerovatno odaje počast filmu Paklena pomorandža (1971), reditelja Stenlija Kjubrika.

Treba takođe pohvaliti i glumca Zorana Radmilovića, kojem je ovo jedna od posljednjih uloga u njegovoj karijeri. Zbog toga su posljednji kadrovi u ovom filmu zaista emotivni. Odličan posao je napravio i glumac Dragan Maksimović, koji uprkos svojoj surovosti, gaji očinske instinkte prema mladom Šmekeru. Zanimljive manje uloge imaju Dragomir Bojanić Gidra, kao vozač tramvaja i Đorđe David, kao muzičar Anđelko.

Šmeker je odličan film sa nekoliko zaista dobrih uloga.

Поштена употреба, https://sr.wikipedia.org/w/index.php?curid=268082