Ivan Bekjarev ( 1946 - 2020)

Naš glumac Ivan Bekjarev (1946-2020) je odigrao veliki broj uloga, kako u filmu, isto tako i u pozorištu. Ostao je prije svega upamćen po ulogama u domaćim televizijskim serijama koje potpisuje naš scenarista Siniša Pavić. Ne možemo zaboraviti ulogu prepredenog Stevana Kurčubića u televizijskoj seriji Bolji život (1987-1991), kao ni ulogu vlasnika detektivske agencije Perspektiva Boška Despotovića u seriji Srećni ljudi (1993-1996). Glumac je pokazao da mu odlično odgovara dugometražni format televizijske serije jer mu omogućava da detaljno razradi likove koje igra. Bio je član i dugogodišnji prvak Jugoslovenskog dramskog pozorišta u kojem je odigrao preko 150 različitih uloga. Radio je kao profesor na Akademiji u Beogradu, a posthumno je odlikovan Zlatnom medaljom za zasluge (2021). Njegov legat se nalazi u Udruženju za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju Adligat u Beogradu. Pored toga, bio je navijač i počasni član fudbalskog kluba Crvena Zvezda.

 

Ivan Bekjarev je završio Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu, gdje su mu kolege bili budući veliki glumci Milan Lane Gutović i Josif Tatić. Svoje prve uloge je odigrao u filmovima Bokseri idu u raj (1967) i U raskoraku (1968), da bi zatim igrao u cijelom nizu televizijskih projekata gdje je usavršavao svoje glumačko umijeće. Vodio je zabavne muzičke programe Ivan Bekjarev šou (1972) i Zeleni kabare (1979-1981), a gledali smo ga i u epizodnoj ulozi Caneta Kurble u televizijskoj seriji Otpisani (1974). Odigrao je dvije različite uloge u televizijskoj seriji Vruć vetar (1980), prvo fudbalskog golmana a zatim konobara u luksuznom hotelu u kojem kratko odsijeda Borivoje Šurdilović (Ljubiša Samardžić). Pokazao se kao izvrstan karakterni glumac koji redovno uspijeva da se istakne.

 

Iz njegove karijere treba izdvojiti filmove I Bog stvori kafansku pevačicu (1972), Više od igre (1976), Crveni i crni (1985), Život je lep (1985), U zatvoru (1985), Šmeker (1986), Dobrovoljci (1986), Srećna nova '49 (1986), Boj na Kosovu (1989), Hajde da se volimo 3 (1990), Srpkinja (1991), Noć u kući moje majke (1991), Mala (1991), Doviđenja u Čikagu (1996), Vraćanje (1997) i Bure Baruta (1998) reditelja Gorana Paskaljevića. Zapažene uloge je odigrao i u televizijskim serijama Više od igre (1977), Banjica (1984), Odlazak ratnika, povratak maršala (1985), Ranjenik (1989), Volim i ja nerandže... no trpim (1993) i Porodično blago (1998-2001). Odigrao je ulogu policijskog činovnika i upravnika grada Beograda Božidara Maršićanina u televizijskoj seriji Kraj dinastije Obrenović (1995).

 

Novi vijek je započeo ulogama u italijanskim i nemačkim filmovima Božiji bankari (2002), Dobri papa (2003), I smijući se ubio ga je (2005) i Crvena Zora (2008). Nastavio je saradnju sa rediteljem Goranom Paskaljevićem i to u filmovima Optimisti (2006) i Medeni mesec (2009).

 

Nije zapostavio ni rodnu zemlju te je svojoj biografiji dopisao filmove Siroti mali hrčki 2010 (2003) reditelja Slobodana Šijana, Zvezde ljubavi (2005), Flert (2005), Saga o 3 nevina muškarca (2017), Zona Zamfirova-drugi deo (2017), Kao na filmu (2017), Ime naroda (2020), Aleksandar od Jugoslavije (2021), ali i televizijske serije Jelena (2004-2005), Gorki plodovi (2008-2009), Kad na vrbi rodi grožđe (2009), Dva smo svijeta različita (2011), Senke nad Balkanom (2019-2020) i Aleksandar od Jugoslavije (2021).

 

Posljednju ulogu je odigrao u filmu Bilo jednom u Srbiji (2022) i to ulogu gradonačelnika Babamilkića. Od ovog filma je sačinjena istoimena televizijska serija Bilo jednom u Srbiji (2022).