Zlo pod suncem

22.10.2008 07:54

Nakon finansijskog uspjeha filmova Ubistvo u Orijent ekspresu (1973) reditelja Sidnija Lumeta i Smrt na Nilu (1978) reditelja Džona Giljermina, nastalim po knjigama Agate Kristi, uslijedio je slobodno možemo reći očekivan nastavak Zlo pod suncem, u kojem je ulogu belgijskog detektiva Herkula Poaroa odigrao Piter Ustinov, dok je ovaj put na rediteljsku stolici sjeo Gaj Hamilton, poznat po režiji četiri nastavka iz filmskog serijala Džejms Bond (1964-1974). Najviše pohvala je svakako dobio za nastavak Goldfinger (1964) u kojem glavnu ulogu igra Šon Koneri. Zlo pod suncem je dobilo naklonost publike i određeni kritičari ga smatraju superiornijim svom prethodniku. Sam glavni glumac Ustinov je rekao da je film bolje napisan i da je zabavniji od svog prethodnika u kojem je Ustinov takođe nastupio.

Osiguravajuća kompanija angažuje čuvenog belgijskog detektiva Herkulea Poirota (Piter Ustinov) da pregleda dijamant, koji je kod njih osigurao milioner ser Horas Blat (Kolin Blejkli). Riječ je o kopiji, iako Blat tvrdi da je dijamant kupio za svoju bivšu ljubavnicu glumicu Arlenu Stjuart Maršal (Dajana Rig). Poaro započinje svoju istragu i prijavljuje se u hotel gdje je odsjela Arlen, a koji vodi Dafni Kasl (Megi Smit). Arlen je tu sa svojim suprugom Kenetom Maršalom (Denis Kvili), iako otvoreno flertuje sa Patrikom Redfernom (Nikolas Klej), koji je opet na ljetovanje došao sa suprugom Kristinom (Džejn Birkin). Tu su još pozorišni producenti Odel Gardener (Džejms Mejson) i Majra Gardener (Silvija Majls), kao i scenarista Reks Bruster (Rodi Mekdauel).

Reditelj Gaj Hamilton je već imao prethodnog iskustva sa žanrom misterije i to sa ekranizacijom još jedne knjige koju potpisuje upravo Agata Kristi. Popularno nazvani whodunnit Razbijeno ogledalo (1980) u kojem ulogu detektivke Džejn Marpl igra Anđela Lensberi je naišao na uglavnom pohvale kritike. U svakom slučaju, reditelj Hamilton i scenarista Entoni Šejfer koriste već uvodne scene filma Zlo pod suncem da nas dobro zabave ali i zaintrigiraju. Vidimo nekoliko zanimljivih detalja koji će ubrzo ili kasnije postati veoma bitni za samu priču. Jedna od zanimljivih ideja je svakako korištenje topa, koji se nalazi na ostrvu gdje se radnja filma odvija i iz kojeg svaki dan tačno u podne ispaljuju jedno đule. Naime, jedan od protagonista filma objašnjava detektivu Poarou da je razlog svakodnevnog pucanja zapravo pobjeda vojske Kosova i Metohije nad pedeset hiljada bosanskih fanatika. U svakom slučaju, ovaj originalan način da se obilježi jedan period dana se dopala reditelju i scenaristi Rajanu Džonsonu, koji je posudio ideju za svoju misteriju Nož u leđa: Stakleni luk (2022), u kojoj ulogu detektiva Benoa Blanka igra Danijel Krejg.

Reditelj Hamilton se svakako pokazao kao adekvatna zamjena za reditelja Džona Giljermina i nije dozvolio da publika ispašta zbog njegovih odluka. Dok je Giljerman dosta razvukao radnju filma Smrt na Nilu i previše često ubacivao scene sa ciljem da dodatno pojasni svaki eventualni ishod o kojem Poaro priča, Hamilton je zadržao dužinu trajanja ispod prihvatljivih dva sata i sasvim dobro ispunio ovaj vremenski interval. Uz pomoć scenariste Šejfera pravi određene izmjene na roman Agate Kristi i predstavlja nam grupu šarolikih ali veoma zanimljivih likova, koje igraju raspoloženi glumci. Zlo pod suncem, možda nema toliko zvučna imena kao njegovi prethodnici, ali je svaki od ovih glumaca pružio zanimljivu minijaturu i nismo stekli utisak da je tu samo kao sitna distrakcija. Radnja filma seli iz jugozapadnog primorskog engleskog grada Devon u fiktivnu državu Tiraniju, koja vjerovatno služi kao asocijacija za državu Albaniju. Nekoliko likova iz knjige su izostaveljni, dok je nekima čak promjenjen pol. Tako smo umjesto Emili Bruster iz Agatinog romana dobili feminiziranog pisca Reksa Brustera, kojeg igra Rodi Mekdauel. Stičemo utisak, da ove izmjene i samo skraćivanje kadra nisu previše naškodili filmu i da je svakom od glumaca omogućeno dovoljno prostora. Piter Ustinov je ovaj put dobio priliku da pokaže svoj talenat za komediju, koji svakako nije zanemarljiv, dok je odličan posao napravio i glumac Nikolas Klej, kojeg prije svega pamtimo po ulozi Arturovog viteza Lanselota iz epske srednjovjekovne fantazije Ekskalibur (1981) reditelja Džona Burmana.

Hamilton i direktor fotografije Kristofer Čalis dobro koriste različite lokacije gdje je film sniman, prije svega Majorke, te stavljaju naglasak na ljetnu vrelinu, kada su protagonisti daleko više nervozni i razdraženi i kada su ipak više sposobni za različita zlodjela nego inače. Sama istraga ubistva poznate glumice je dobro tempirana i sasvim dobro predočena publici. U jednom trenutku, vlasnica primorskog hotela Dafni Kasl, koju veoma dobro igra Megi Smit, koju smo inače gledali i prethodnom nastavku Smrt na Nilu, u želji da saopšti svoju teoriju ubistva detektivu Poarou koristi maketu ostrva. Ova jednostavna ali zanimljiva ideja pomaže nam da shvatimo gdje se u trenutku ubistva našao svaki od ovih protagonista i potencijalnih ubica. Zanimljivo je takođe čuti govor Odela Gardenera, kojeg veoma dobro igra Džejms Mejson i koji saopštava belgijskom detektivu da zapravo uopšte nema alibi i da on pripada grupi nedužnih ljudi koji nisu sposobni za ubistvo i koji uopšte ne razmišljaju o momentu gdje su bili kada se ubistvo desilo i da li ih je neko u tom momentu zapazio. U dijalogu poput ovog, dolazi do izražaja veliki talenat scenariste Entonija Šejfera. Na samom kraju, nakon zadovoljavajućeg finala, reditelj Hamilton nudi još neka iznenađenja, što je zaista pohvalno.

By IMDB, Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=30245306