Dragomir Felba ( 1921 - 2006)

Naš glumac Dragomir Felba (1921-2006) je odigrao zaista veliki broj uloga i tom prilikom sarađivao sa mnogim velikanima režije na prostoru bivše Jugoslavije. Često je glumio ljude iz naroda koji se pridružuju narodnooslobodilačkoj borbi i spremni su da polože svoj život za otadžbinu. Velike simpatije je pobrao ulogom Strike u televizijskoj seriji Otpisani (1974-1975), kao i u istoimenom filmu Otpisani (1974). Zaigrao je u mnogim filmovima strane produkcije, od kojih treba izdvojiti Kapo (1960) reditelja Đilberta Đila Pontekorva i Vrata raja (1968) reditelja Andžeja Vajde. Treba takođe pomenuti naslove Aleksa Dundić (1958), Oluja (1958), Dubrovski (1959), Zarobljenik Volge (1959), Nasilje na trgu (1961), Muški izlet (1964), Soldatuše (1965), Grof Bobi, užas divljeg zapada (1965), Hajduk (1975), Divlji vetar (1985) i Bunker Palas hotel (1979).

Dragomir Felba je prvobitno upisao tehnički i pravni fakultet, da bi zatim prešao na Visoku školu filma u Beogradu, gdje je diplomirao 1950. godine. Prve uloge igra u Narodnom pozorištu u Kragujevcu, da bi 1952. godine postao član Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu. Prvu filmsku ulogu je odigrao u drami Sofka (1948) reditelja Radoša Novakovića, da bi dvojica umjetnika nastavili saradnju u filmovima Dečak Mita (1951), Daleko je sunce (1953), Vetar je stao pred zoru (1959) i Operacija Ticijan (1963). Odigrao je zatim glavnu ulogu u filmu Barba Žvane (1949) reditelja Vjekoslava Afrića. Dobio je velike pohvale za ovu ulogu borbenog seljaka koji pruža pomoć partizanima i njihovoj borbi. Upravo je ova uloga na neki način obilježila njegovu dalju karijeru.

Pedesetih godina je započeo saradnju sa rediteljem Vatroslavom Mimicom, sa kojim je snimio U oluji (1952) i Prometej s otoka Viševice (1964), kao i sa rediteljem Stoiljkom Stoletom Jankovićem, sa kojim je snimio Njih dvojica (1955), Višnja na Tašmajdanu (1968) i Partizani (1974). Zaigrao je i u filmovima Jezero (1950), Crveni cvet (1950), Major Bauk (1951), Vučja noć (1955), Prekobrojna (1962), Sjenka slave (1962), Čovik od svita (1965), Do pobede i dalje (1966), Vojnik (1966), Sretni umiru dvaput (1966), Praznik (1967), Makedonska krvava svadba (1967), U raskoraku (1968), Delije (1968) i Pre istine (1968).

Šezdesetih godina je započeo još mnoge značajne saradnje sa poznatim jugoslovenskim rediteljima, kao što su Zdravko Velimirović, Veljko Bulajić, Miomir Miki Stamenković, Ljubiša Georgijevski, Živojin Žika Pavlović i Branimir Tori Janković. Sa rediteljem Velimirovićem je snimio Dan četrnaesti (1960), Derviš i smrt (1974), Dvoboj za Južnu prugu (1978), Dorotej (1981), sa Bulajićem je snimio Uzavreli grad (1961), Kozara (1962), Bitka na Neretvi (1969) i Veliki transport (1983), sa Mikijem Stamenkovićem Pod istim nebom (1964), Vuk sa Prokletija (1968), Klopka za generala (1971), SB zatvara krug (1974), Devojački most (1976), Neka druga žena (1981) i Opasni trag (1984), sa Georgijevskim Planina gneva (1968), Republika u plamenu (1969) i Cena grada (1970), zatim sa Žikom Pavlovićem snimio Zaseda (1969) i Hajka (1977), dok je sa Torijem Jankovićem snimio Krvava bajka (1969), Zvezde su oči ratnika (1972) i Crvena zemlja (1975).

Sedamdesetih je sarađivao sa Zdravkom Randićem u filmovima Opklada (1971), Tragovi crne devojke i Leptirov oblak (1977), zatim sa Jovanom Živanovićem u filmovima I Bog stvori kafansku pevačicu (1972) i Naivko (1975), te Jovanom Rančićem u filmovima Dečak i violina (1975), Mahovina na asfaltu (1987) i Suncokreti (1988), ali i sa Goranom Paskaljevićem u filmovima Čuvar plaže u zimskom periodu (1976) i Vreme čuda (1989). Pored toga zaigrao je u filmovima Siroma' sam al' sam besan (1970), Devojka sa Kosmaja (1972), Istrel (1972), Vuk samotnjak (1972), Paja i Jare (1973), Poznajete li Pavla Pleša? (1975), Kičma (1975), Četiri dana do smrti (1976), Presuda (1977), Tigar (1978), Žestoke godine (1978), Nacionalna klasa (1979) reditelja Gorana Markovića, Partizanska eskadrila (1979), Ljubav i bijes (1979), kao i u televizijskim serijama Đavolje merdevine (1975), Pesma (1975) i Družina Zore Riđokose (1979-1980).

Osamdesetih godina i kasnije je nastavio sa veoma dobrim ulogama i veoma često je dobijao velike pohvala, iako je igrao sporedne uloge. Treba izdvojiti filmove Pozorišna veza (1980), Snovi, život, smrt Filipa Filipovića (1980), Vreme, vodi (1980), Hajduk (1980), Erogena zona (1981), Gazija (1981), Lov u mutnom (1981), 13. jul (1982), O pokojniku sve najlepše (1984), Crveni i crni (1985), Ortaci (1988), Najbolji (1989), Iskušavanje đavola (1989) reditelja Živka Nikolića i Cubok (1990), kao i u televizijskim serijama Priče iz Nepričave (1983-1984), Vuk Karadžić (1987) i Gore dole (1997).