Džodi Foster

Američki glumica Džodi Foster svakako važi za jednu od najpoznatijih i najvoljenijih glumica u Holivudu. Zaista su rijetki koji nisu čuli za njeno ime ili bar za jedan film u kojem je glumila, dok je mnogi ljubitelji filma smatraju za omiljenu glumicu. Njena najpoznatijia i vjerovatno najbolja uloga je uloga mlade FBI pripravnice Klaris Starling u psihološkom hororu Kad jaganjci utihnu iz 1991. godine, reditelja Džonatana Demija. Agentica Starling je dobila izuzetno težak zadatak da razgovara sa doktorom Hanibalom Lektorom, kojeg igra Entoni Hopkins, kako bi saznala što više informacija o serijskom ubici koji ubija svoje žrtve na najbrutalniji način. Scene između ovo dvoje ljudi su izuzetno rijetke ali zaista odlično prikazuju strah ali i hrabrost i odlučnost mlade agentice koja mora da otvori svoju dušu pred briljantnim ali izuzetno poremećenim psihijatrom. Foster i Hopkins su svakako na visini zadatka i svaka rečenica njihovog razgovora se urezala u sjećanje gledalaca. Kad jaganjci utihnu je jedan od rijetkih filmova koji je osvojio nagradu Oskar u pet najvećih kategoriji a to su najbolji film, najbolji reditelj, najbolja glumica, najbolji glumac i najbolji scenario. Ovo je pošlo za rukom još samo dva filma prethodno i to Dogodilo se jedne noći iz 1934. godine, reditelja Frenka Kapre i Let iznad kukavičjeg gnijezda iz 1975. godine, reditelja Miloša Formana.

 

"Gluma je, za mene, iscrpljujuća. Uvijek me više energije okupiralo režijom. Intenzivnije je režirati. Mogu uskočiti i reći šta imam, pa opet iskočiti. To je za mene velika strast", izjavila je Foster.

 

Džodi Foster je prve televizijske reklame snimila kada joj je bilo samo tri godine i nakon toga je učestvovala u još nekoliko sličnih projekata. Foster je zatim sredinom šezdesetih godina odigrala niz epizodnih uloga u televizijskim serijama. Čuveni američki reditelj Martin Skorseze je primjetio mladu glumicu i prvo je angažovao u filmu Alis ovdje više ne stanuje iz 1974. godine a zatim u filmu Taksista iz 1976. godine. Imala je samo dvanaest godina kada je stala pored glumca Roberta de Nira u filmu Taksista. Tokom snimanja filma Foster je razvila poseban odnos sa De Nirom koji je uvideo veliki potencijal u mladoj glumici i koji je dugo uvježbavao scene sa njom. Za ovu ulogu Foster je dobila svoju prvu nominaciju za nagradu Oskar. Postala je tinejdžerska zvijezda i uslijedile su uloge u filmovima Bagzi Maloun reditelja Alana Parkera, Djevojčica koja stanuje u onoj ulici, Šašavi petak, Lisice, Karni, Hotel Nju Hempšir reditelja Tonija Ričardsona, Tuđa krv francuskog reditelja Kloda Šabrola, Pet uglova, Siesta i Stealing home. Navedeni filmovi nisu stekli naročitu gledanost i uglavnom su poput mnogih drugih filmova, potonuli u zaborav.

 

Upitana za film Taksista, glumica je odgovorila: "Mislim da je to jedan od najboljih filmova koji je ikada snimljen u Americi. To je izjava o Americi. O nasilju. O usamljenosti. Anonimnost. Neki od najboljih radova su oni koji su pokušali da imitiraju takav film, takav stil. To je jednostavno klasika. Svaki dan kada sam dolazila kući osjećala sam da sam zaista nešto postigla".

 

To svakako ne možemo reći za film Optužena iz 1988. godine u kojem još glumi Keli Makgilis. Foster je odlično odigrala žrtvu silovanja i stavila do znanja da je spremna da se uhvati u koštac sa ozbiljnim ulogama. Glumica je za ovu ulogu osvojila po prvi put nagradu Oskar u kategoriji najbolja glavna glumica. Uslijedila je velika popularnost sa filmom Kad jaganjci utihnu, da bismo glumicu zatim gledali, do kraja devedesetih godina, u nizu visokobudžetnih filmskih projekata, pored nekih od najpopularnijih glumaca kao što su Ričard Gir, Mel Gibson, Lijam Nison i Metju Makonahi. Tu mislimo na naslove Somersbi, Maverik reditelja Ričarda Donera, Nel, Kontakt reditelja Roberta Zemekisa i Ana i kralj. Foster se odlučila da režira svoj prvi dugometražni film, dramu Mali čovjek Tejt iz 1991. godine, koji je dobio pohvale kritike i publike.

 

U novom vijeku glumica je nastavila da igra glavne uloge u različitim filmskim ostvarenjima i njeno ime je nastavilo da bude garancija za dobar filma, ali i garancija da će film postići dobru gledanost kod publike. Nabrojimo redom filmove Soba panike reditelja Dejvida Finčera, Vjeridba je dugo trajala francuskog reditelja Žan Pjera Ženea, Plan leta, Insajder reditelja Spajka Lija, Neustrašiva reditelja Nila Džordana, Nimino ostrvo, Dabar, Krvoproliće reditelja Romana Polanskog i Elizijum. Nakon pet godina pauze glumicu smo ponovo gledali u filmovima Hotel Artemis i Mauritanac.

 

Upitana za nezavisne filmove, glumica je odgovorila: "Očigledno, snimila sam mnogo nezavisnih filmova i vodila sam nezavisnu producentsku kompaniju i producirala gomilu nezavisnih filmova. Ne snimam toliko indi filmova kao glumica, jer mislim da nisam prikladna za njih. Ne znam zašto. Kao glumica, mislim da sam bolja u mejnstrim filmovima jer imam vrlo linearan način pripovijedanja i ponekad je to pomalo dosadno za indi filmove. Tako da mislim da sam bolji reditelj i producent indi filmova nego što sam glumica".

 

Džodi Foster je jedna od najpopularnijih američkih glumica sa nizom kvalitetnih uloga.