Džeremi Ajrons

Engleski glumac i aktivista Džeremi Ajrons je trenutno jedan od najtalentovanijih glumaca u Holivudu, koji je naročito dobro istrenirao dramske uloge emotivno izmučenih ljudi iz visokog društvenog staleža. Tokom svoje karijere, koja se proteže na više od pola vijeka osvojio je niz prestižnih nagrada. Jedan je od rijetkih glumaca koji su osvojili takozvanu Trostruku glumačku krunu, osvojivši Oskara za film, Emija za televiziju i nagradu Toni za pozorište. Nagradu Oskar je dobio za glavnu ulogu u filmu Preokret sreće (1990) švajcarskog reditelja Barbeta Šredera. Glumac je 2011. godine imenovan za ambasadora dobre volje Organizacije za hranu i poljoprivredu Ujedinjenih nacija. Dva puta se ženio i trenutno je u braku sa irskom glumicom Sined Kjuzak, sa kojom ima dvoje djece, uključujići i sina Maksa Ajronsa, koji je krenuo stopama svojih roditelja.

 

"U svakom slučaju, nikad nisam zadovoljan. Mislim da bih, ako ikada budem zadovoljan svojim radom, bio u nevolji", izjavio je Ajrons.

 

Džeremi Ajrons je pažnju na sebe skrenuo početkom osamdesetih godina kada je zaigrao u televizijskoj seriji Povratak u Brajdshed (1981) i filmu Žena francuskog poručnika (1981), reditelja Karela Rajsa, u kojem je zaigrao pored američke glumice Meril Strip. Uslijedili su filmovi Moonlighting (1982), Izdaja (1983), Jedna Svanova ljubav (1984), Misija (1986) i Pozorišne strasti (1989).

 

Jednu od najboljih uloga u ovom periodu je odigrao u psihološkom trileru Kobni blizanci (1988) kanadskog reditelja Dejvida Kronenberga. Glumac je odlično odigrao dvojicu braće blizanaca i na jedan zaista suptilan način pokazao razliku između dva brata. Ponovo je sarađivao sa rediteljem Kronenebergom nekoliko godina kasnije u filmu M. Baterflaj (1993).

 

Tokom devedesetih godina najpoznatije uloge je odigrao u animiranom filmu Kralj lavova (1994) i u akcionom filmu Umri muški sa osvetom (1995), reditelja Džona Mektirnana. Takođe smo ga gledali u filmovima Kuća čudnih duša (1993), Kafka (1991) reditelja Stivena Soderberga, Na ušću prošlosti (1992), Kobna veza (1992) reditelja Luja Mala, Ukradena ljepota (1996) reditelja Bernarda Bertolučija, Kineska kutija (1997), Lolita (1997) i Čovjek sa gvozdenom maskom (1998).

 

Novi vijek je donio dosta novih podviga, ali je glumac često bio sputan neinspirativnim ulogama. Vjerovatno najvažniju saradnju je ostvario sa rediteljem Ridlijem Skotom, sa kojim je snimio filmove Nebesko kraljevstvo (2005) i Gučijevi (2021). Uloga ostarjelog i oboljelog Rodolfa Gučija, jednog od vlasnika čuvene modne kompanije Guči, je jedna od njegovih najboljih uloga u ovom vijeku.

 

Ajronsa smo gledali i u filmovima Lagumi i zmajevi (2000), Vremeplov (2002), Biti Julija (2004), Mletački trgovac (2004), Kazanova (2005), Unutrašnje carstvo (2006) reditelja Dejvida Linča, Eragon (2006), Matilda (2006), Apaluza (2008), Pink Panter 2 (2009), Poziv upozorenja (2011), Predivna stvorenja (2013), Noćni voz za Lisabon (2013), High-Rise (2015), Čovjek koji je vidio beskonačnost (2015), Najbolje od njih (2016), Kodeks Asasina (2016), Izdaja (2018), Tata i sin na proputovanju (2018) i Violončelo (2023), kao i u televizijskim serijama Bordžije (2011-2013) i Nadzirači (2019).

 

Ljubitelji superherojskog filma ga prije svega znaju po ulozi batlera Alfreda Penivorta u DC Comics filmskom serijalu.

 

„Nikada nisam bio strastven prema glumi i sve više otkrivam da to radim samo kako bih živio život kakav želim da živim. Glumci poput Al Paćina žive da bi glumili. Nisam baš siguran, ima nešto u otuđenosti koju imam, osećaj nevažnosti onoga što radim, to je zdravo“, izjavio je glumac.