Šarl Milo ( 1921 - 2003)

Francuski glumac jugoslovenskog porijekla Šarl Milo (1921-2003) je tokom svoje dugogodišnje karijere odigrao mnoge uloge i tom prilikom sarađivao sa mnogim proslavljenim evropskim ali i svjetskim rediteljima. Sa američkim rediteljem Džonom Frankenhajmerom je snimio filmove Voz (1964) i Francuska veza 2 (1975). Odličnu saradnju je ostvario i sa poznatim jugoslovenskim rediteljima Veljkom Bulajićem i Vatroslavom Mimicom. Sa Bulajićem je snimio filmove Bitka na Neretvi (1969), Atentat u Sarajevu (1975), Čovjek koga treba ubiti (1979), Visoki napon (1981), Veliki transport (1983) i Donator (1989), dok je sa Mimicom snimio filmove Seljačka buna 1573 (1975) i Banović Strahinja (1981), kao i televizijsku seriju Anno domini 1573 (1979).

Veljko Milojević je rođen u gradu Bjelovaru u tadašnjoj Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca. Filmsku karijeru je započeo u francuskoj špijunskoj drami O.S.S. 117 nije mrtav (1957) reditelja Žana Saše. Nastupio je pod umjetničnim imenom Šarl Milo.

Sarađivao je ubrzo sa mnogim poznatim rediteljima, kao što su Eduard Molinaro, Žorž Lotner, Terens Jang i Alan Robe-Grile. Sa Molinarom je snimio filmove Arsen Lupin protiv Arsena Lupina (1962), Zanosni idiot (1964) i Počiniti ubistvo (1967), sa Lotnerom Oko monokla (1962), Salata od korijena (1964), Velika špijunska potjera (1964) i Smrt korumpiranog pacova (1977), sa Jangom Trostruki krst (1966), Majerling (1968) i Krvne veze (1979), dok je sa Robe-Grileom snimio Trans-evropski ekspres (1966) i Igranje sa vatrom (1975).

Uporedo sa tim, zaigrao je u filmovima Na vatrenoj liniji (1960), Đavo je svirao balalajku (1961), Džentlmen iz Epsoma (1962), Rekvijem za šefa (1964), Pasoš diplomatskog agenta (1965), Ubistva u vagonu za spavanje (1965) reditelja Koste-Gavrasa, Novi svijet (1966) reditelja Vitorija de Sike, Kaluđerica (1966) reditelja Žaka Riveta, Pasijans ide u napad (1966), Noć generala (1967), Bang bang (1967), Bugarska noć (1970), Vaterlo (1970), Obećanje u zoru (1970) reditelja Džulsa Dasina, Umirem od ljubavi (1971), U gori raste zelen bor (1971), Afera Ludi Kapo (1973), Dva čovjeka u gradu (1973), Ugovor iz Marseja (1974), Budućnost u potrazi (1975), Posljednji romantični ljubavnik (1978), Samo napred mama (1978), Mala djevojčica u plavom somotu (1978) i Adolescent (1979), kao i u televizijskim serijama Nebeski vitezovi (1967), Atomisti (1968), Lovori za Lilu (1974), Večeras u pozorištu (1972-1975), Tigrove brigade (1975-1983) i Novi osvetnici (1977).

Nastavio je sa dobrim ulogama u domaćim kao i u stranim naslovima. Gledali smo ga u filmovima Tajna Nikole Tesle (1980), Crvena sjenka (1981), Izgubljeni meci (1983), Ujed anđela (1984) reditelja Lordana Zafranovića, Crveni i crni (1985), Odnos (1986), Sajmon i Sajmon (1984), General (1987), Krik sove (1987) reditelja Kloda Šabrola, Nepodnošljiva lakoća postojanja (1988) reditelja Filipa Kaufmana, Snimak života (1988) i Oko udovice (1991), kao i u televizijskoj seriji Napoleon i Džozefina: Ljubavna priča (1987).

Posljednju ulogu je odigrao u komediji Molite se za nas (1994) reditelja Žana-Pjera Vergnea.