Muva

01.11.2005 10:26

Film Muva je djelimično baziran na istoimenoj kratkoj priči Muva (1957), koja je doživjela već jednu ekranizaciju i to film Muva (1958). Skoro tri decenije kasnije kanadski reditelj Dejvid Kronenberg je snimio sopstvenu verziju ove kratke priče i ako je vjerovati mnogim kritičarima, uspio da nadmaši svog prethodnika.

Genijalni naučnik Set Brendl (Džef Goldblum) upoznaje novinarku jednog naučnog časopisa Veroniku Roni Kvaif (Đina Dejvis). Set poziva Veroniku u svoju laboratoriju i traži od nje da dokumentuje njegov revolucionari izum, svojevrsni transporter materije, koji razdvaja materiju u jednom telepodu, a zatim spaja u drugom telepodu. Set uspjevaju da transportuju nežive objekte, ali ne i žive. Nakon što popravi svoje telepode, Set odlučuje da teleportuje samog sebe. Tokom same teleportacije u drugi telepod slučajno uleće muva i dolazi do mješanja DNK. Set u početku osjeti značajni poboljšanje svojih prirodnih čula, da bi kasnije počeo da poprima oblik velikog insekta.

Reditelj Dejvid Kronenberg je dobio velike pohvale za režiju ovog filma i mnogi ga smatraju jednim od njegovih najboljih radova. Možemo slobodno reći da ove pohale nisu bez razloga jer u filmu vidimo jasan Kronenbergov autorski pečat, kao i nesvakidašnji miks romanse i horora, a sve to sa adekvatnom dozom tragedije. Kronenberg je ostavio više različitih tumačenja ovog filma i na taj način podjelio publiku. Dok je dio publike vidio ovaj film kao metaforu AIDS-a, koja je bila veoma popularna u holivudskim filmovima u ovom periodu, drugi su prvenstveno vidjeli priču o zaljubljenoj ženi koja je prisiljena da gleda svog partnera koji postepeno umire i kako se tom prilikom karakter te voljene osobe drastično mjenja. U svakom slučaju, Kronenberg započinje ovaj film romansom između dvoje glavnih likova, koja nam ne dozvoljava da naslutimo mnoge zaista neugodne scene, koje ćemo gledati u drugoj polovini filma. Pri tome ignoriše značajnija objašnjena za telepode i za sam transporter materije, što se vjerovatno neće dopasti jednom dijelu publike.

Kronenberg je imao velike sreće prilikom izbora glumaca i dvoje vodećih glumaca Džef Goldblum i Đina Dejvis djeluju kao idealan kasting. Dobra hemiju između dvoje glumaca ne treba da čudi previše jer su u to vrijeme bili u ljubavnoj vezi. Američki scenarista Čarls Edvard Poug je napravio odličan posao i dvoje glavnih likova su kompleksni i izuzetno zanimljivi. Za Seta možemo slobodno reći da je filmski heroj, ali i negativac, pa čak i žrtva, što mu daje elemente jedne tragedije. Goldblum uspjeva da izazove velike emocije kod nas, iako su postupci njegovog lika često sebični i ponekad zaista nemilosrdni. Treba pohvaliti nezaboravnu scenu u kojoj naučnik Brendl odlazi u lokalni kafić i testira svoje još neotkrivene nadljudske sposobnosti, na način da se takmiči sa nepoznatim čovjekom u obaranju ruku. Ova scena će dugo vremena ostati u sjećanju publike. Isto možemo reći i za scenu u kojoj Veronika izgovara svoju čuvenu rečenicu u kojoj nas upozorava da trebamo biti veoma uplašeni. Đina Dejvis izgovara ovu rečenicu tihim glasom, bez nepotrebne pompe i bez preglasne muzike, ali sa velikom dozom straha koji izvire iz njenih očiju. Ne treba da čudi što je upravo ova rečenica završila kao slogan na posteru filma.

Kronenberg je imao sreće i kada je izabrao talentovanog majstora za specijalne efekte i protetičku šminku Roba Botina, koji se pobrinuo za niz impresivnih scena u kojima vidimo svojevrsni hibrid čovjeka i muve, koji ćemo pamtiti do kraja života. Odličan posao je napravio i kompozitor Hauard Šor koji se odlučio za naglašenu, gotovo opersku muzičku podlogu, koja na neki način naglašava samu tragediju u ovom filmu.

Muva je izvrstan naučnofantastični horor film kojeg nažalost možemo preporučiti samo manjem dijelu publike sa izuzetno čvrstim i izdržljivim stomakom.

Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=3053709