17.06.2017 00:210
Italijanski režiser i scenarista Serđo Leone je napravio dobar potez kada je pristao da film poznatog japanskog režisera Akire Kurosave, Tjelohranitelj, prilagodi žanru vestern filma i to naročito evropskom dijelu publike. Leone u početku ne priznanje japanski film kao inspiraciju da bi tek kasnije pristao na vansudsko poravnanje. Italijanski režiser je davno shvatio da je američki vestern žanr počeo da stagnira, od sredine pa sve do kraja 50-ih godina prošloga vijeka, i da ovaj žanr ima mnogo bolji prolaz u Evropi, naročito u Italiji.
Neimenovani stranac (Klint Istvud) dolazi u mali grad San Migel, koji se nalazi na granici između Meksika i SAD-a. Vlasnik salona Silvanito (Hose Kalvo) objašnjava strancu da gradom dominiraju dvije porodice, koje su u svađi. Na jednoj strani je gradski šerif Džon Bakstet (Volfgang Lukši), dok su na drugoj brać Roho, Benito (Antonio Preito), Esteban (Sieghardt Rupp) i Ramon (Đan Marija Volonte). Stranac odlučuje da zaigra opasnu igru, kako bi zaradio para.
Reditelj Serđo Leone pravi odlično prebacivanje iz jidajgeki žanra, karakteriatičnog za japanske drame perioda u žanr popularno nazvan špageti vestern. Već jednom od početnih scena u filmu Za šaku dolara, režiser pravi jeziv portret jednog gradića, u kojem se pitaju dvije zaračene porodice, i u kojem, kako jedan od mještana kaže glavnom junaku filma, možeš ili umrijeti ili se obogatiti. Intrigantan je izbor da glavni junak sam pokrene lavinu pucnjave i ubistava, a da mu glavni motiv bude novac. Već u prvom oružanom sukobu vidimo svu vještinu režije italijanskog majstora filma i nezaboravnu muzičku podlogu italijanskog kompozitora Enija Morikonea, sa kojim će kasnije nastaviti izuzetno plodnu saradnju. Ova saradnje, koja uključuje i američkog glumca Klinta Istvuda, koji je postao velika filmska zvijezda nakon izlaska ovog filma, će postati prva asocijacija na žanr špageti vesterna. U ovoj dugoj i napetoj sceni popraćenoj sa samo nekoliko nota italijanskog kompozitora, kamera Masima Dalamana (Za dolar više) koristi vještu kombinaciju uskih i širokih kadrova, da publici jasno prikaže kompletnu scenu obračuna ali i da vidimo strah u očima učesnika. Dugu scenu doboja Leone naglo prekida glasnim pucnjevima, baš u trenutku kada je kamera iza leđa glavnog junaka da vidimo brzinu kojom vadi svoj pištolj iz futrole i ubija četvoricu revolveraša, i to sve u djeliću sekunde. Svakako jedan od aduta filma su veoma zanimljivi i dobro iscrtani likovi. Leone nas vješto upoznaje sa ostalim akterima filma, poput Ramona Rohasa, kojeg odlično igra Đan Marija Volonte (Za dolar više), i scene ni malo ne zaostaju za ovom, naprotiv. Za šaku dolara započinje nastavlja trend jakih i snalažnjivih žena, poput Konsuelo Bakster, koju takođe odlično igra španska glumica Margarita Lozano (Viridijana, Manon od izvora, Žan de Floret), i koje se svojski trude da se nose sa jačim polom i da sačuvaju glavu na ramenima. Završni dvoboj između glavnog junaka i Ramona Rohasa je sasvim korektno režiran i na momente napet, ali za jednog majstora kakav je Leone, završetak je ipak po malo naivan, što nikako nije u skladu sa reputacijom ovog izuzetno talentovanog Italijana.
Za šaku dolara je uveliko utisao na svjetsku popularnost špageti vesterna i uslijedila su dva veoma uspješna nastavka
Za dolar više i
Dobar, loš, zao. Zajedno ovi filmovi su dobili naziv
Dolar trilogija ili
Čovjek bez imena trilogija i smatraju za neke od najboljih vestern filmova iz tog perioda.
Za šaku dolara je veoma dobar vestern koji je utabao stazu za još bolja filmska dostignuća u ovom filmskom žanru.
https://en.wikipedia.org/wiki/A_Fistful_of_Dollars#/media/File:Fistful-of-Dollars-poster.jpg
