Ulični psi

17.06.2017 00:200

Džo Kabot (Lorens Tirni) i njegov sin Edi (Kris Pen) angažuju šestoricu kriminalaca da opljačkaju zlataru. Radi lične sigurnosti kriminalci koriste alijase: Mr. Brown (Kventin Tarantino), Mr. White (Harvi Kajtel), Mr. Blonde (Majkl Madsen), Mr. Blue (Edvard Banker), Mr. Orange (Tim Rot) i Mr. Pink (Stiv Bušemi). Kada stvari krenu naopako ekipa se nalazi u napuštenom skloništu. Dok Mr. Orange leži u lokvi krvi, zbog rane u stomaku, Mr. Pink tvrdi da je policija znala za pljačku. Nakon nekog vremena Mr. Blonde dolazi sa kidnapovanim policajcem Marvinom Nešom (Kirk Balc).        Jedna od najzanimljivijih priča iz Holivuda sa početka 90-ih godina prošloga vijeka je priča o mladom i izuzetno talentovanom režiseru i scenaristi Kventinu Tarantinu, koji je posao u video klubu zamjenio sa poslom filmskog scenariste a ubrzo zatim i poslom filmskog režisera. Ovaj mladi Amerikanac tvrdi da ne moraš završiti filmski univerzitet da bi se uspješno bavio filmom, već je dovoljno da voliš sedmu umjetnost svim svojim bićem i da kao rezultat toga prosto ne možeš a da ne snimiš dobar film. Najzanimljivije od svega što je Tarantino stao iza svojih riječi i pokazao da je svaku riječ ozbiljno mislio. Mladi Amerikanac je započeo svoju karijeru tako što je prodao scenario koji je napisao za kriminalističku ljubavnu dramu Prava romansa, koju je režirao britanski režiser Toni Skot (U žaru osvete), brat mnogo poznatijeg Ridlija Skota (Tuđin, Istrebljivač, Gladijator), i na taj način uspio da finansira dio budžeta za svoj prvi film, kriminalistički triler Ulični psi.        Režiser i scenarista Kventin Tarantino je po sopstvenom priznanju inspiraciju za film pronašao u Kjubrikovom filmu pljačke Ubistvo, ali je mladom Amerikancu Kjubrikov film poslužio samo kao izvor inspiracije, na koji se on nadovezao uglavnom svojom idejom o tome kako bi jedan film pljačke trebalo da izgleda. Kritika je veoma brzo pronašla sličnosti sa kriminalističkim trilerom City on fire, a isto tako, sam koncept pljačke koja polazi po zlu je često puta viđen na filmskoj traci, a Tarantino ostavlja uglavnom mašti publike samu scenu pljačke, baš poput režisera Serđa Leonea i njegovog epskog kriminalističkog filma Bilo jednom u Americi. Ovaj nedostatak originalnosti filma, Tarantino riješava bez velikih problema i pravi jedinstveno filmsko iskustvo, implementirajući mnoge stvari, koje će kasnije postati svojevrsni zaštitni znak ovog mladog ali izuzetno talentovanog režisera. Pored nelinarnog kazivanja priče, Tarantino akcenat stavlja na dijalog protagonista i mješa ga sa velikom količinom crnog humora i nasilja, ali i referenci na popularnu kulturu. Scenario za film je odlično odrađen, likovi su dobili dovoljno filmskih minuta da nam se urežu u pamćenje, a što je možda najbitnije, teme o kojima raspravljaju ovi kriminalci, poput bakšiša u kafićima ili pravog značenja riječi iz Madonine pjesme Like a virgin, su teme o kojima bi raspravljala bilo koja grupa muškaraca, bez obzira kojim se poslom bave. Tarantino je svjestan kvalitetnog posla koji je obavio prije snimanja filma i da sada samo treba da, zajedno sa direktorom fotografije Andžejom Sekulom (Petparačke priče), postavi kameru na jedno mjesto, namjesti široki kadar i pusti ovu talentovanu grupu glumaca da odradi svoj dio posla. Ovo se najbolje vidi u jednostavnoj uvodnoj sceni filma u kojoj vidimo naslovne junake kako zajedno izlaze iz restorana, snimljene tehnikom usporenog snimka, uz muzičku numeru Little green bag, Holandskog pop-rok benda George Baker Selection. Ova nezaboravna scena je inspirisala mnoge režisere da sami pokušaju da snime sličnu scenu, ali i pokazalia im da scena ne mora koštati mnogo novca da bi izazvala divljenje publike.        Nakon premijere Ulični psi, Tarantino je naišao na osudu kritike zbog velike količine nasilja u filmu, i na neki način postaviо sebi ne baš laskav presedan, čiji je svaki naredni film dočekan sa ovim istim kritikama. Ovo se prije svega odnosi na mučnu ali nezaboravnu scenu u kojoj Mr. Blonde, kojeg odlično igra Majkl Madsen, muči policajca koji je nemoćan i vezan za stolicu, dok u pozadini svira pjesma Stuck in the middle with you, škotskog benda Stealers wheel. Svi koji su odgledali ovaj film će već na prve note ove pjesme odmah pomisliti na pomenutu scenu. Ljubitelji filma će pronaći sličnosti ovih scena sa noar filmom The Big combo i kultnim vestern filmom Đango, u kojem naslovnu ulogu igra italijanski glumac Franko Nero.        Kventin Tarantino je napravio još jedan presedan kada je odlučio da se detaljno pozabavi muzikom koja je korištena u ovom filmu. Ovaj potez je postavio svojevrsnu muzičku strukturu koju je režiser kasnije pratio u svojim budućim filmovima i koja je uvijek davala veoma dobre rezultate. Originalni saundtrek za Ulične pse se sastoji od muzičkih hitova od 60-ih do 80-ih godina prošloga vijeka, koji služe kao kontrast nasilju koje se pojavljuje u filmu. A tokom trajanja filma slušamo zanimljiv monolog DJ na izmišljenoj radio stanici, koji je napisao Tarantinov saradnik Rodžer Ajveri (Petparačke priče).        Ulični psi je takođe značajan iz razloga što je, zajedno sa Tarantinovim narednim filmom, Petparačke priče, preporodio američki nezavisni film 90-ih godina prošloga vijeka i omogićio snimanje velikog broja sličnih filmova, od kojih su, iskreno govoreći, samo rijetki dosegli kvalitet Tarantinovih filmova, ali su na ovaj način širom otvorena vrata mladim i talentovanim režiserima koji su željni dokazivanja, poput Amerikanca Pola Tomasa Andersona (Teška osmica, Noći bugija, Magnolija, opijeni ljubavlju, Biće krvi).        Ideja da se takoreći oboje alijasi grupe kriminalaca je već viđena u filmu pljačke Otmica u metrou 1 2 3, ali niko ne može da ospori kvalitetan posao Tarantinovih naslovnih protagonista Harvija Kajtela (Taksista), Majkla Madsena (Ubiti Bila, prvi dio, Ubiti Bila, drugi dio, Podlih osam), Tima Rota (Ubistvo, Podlih osam) i Stiva Bušemija (Fargo). Kajtel i Rot su zaigrali nekoliko godina kasnije u Tarantinom filmu Petparačke priče. Svakako pohvale idu i ostarjelom holivudskom buntovniku Lorensu Tirniju (Born to kill), koji ni danas nema problem da svakome kome poželi utjera strah u kosti, Krisu Penu (Na bliskom rastojanju, Prava romansa), Edvardu Bankeru (Provalnik na slobodi, Pomahnitali voz), koji se kratko pojavljuje u filmu i nesretnom policajcu Kirku Balcu, glumcu koji je odradio veoma dobar posao ali koji nažalost nije imao velike sreće u daljoj karijeri.        Ljubitelje kompjuterskih igara je obradovala vijest da se pravi igra bazirana na filmu Ulični psi, ali je konačan ishod bio razočaravajući. Majkl Madsen je jedini glumac iz originalne filmske postave koji je angažovan da posudi glas. Igra je čak dobila i svoj nastavak Reservoir dogs: Bloody days, koja je ostala upamćena po velikoj količini nasilja. Treba dodati da je švedska izdavačka kuća kompjuterskih igara Overkill Software u igri Payday 2 odala počast filmu Ulični psi na način da je protagonista igre angažovan da opljačka zlataru u Los Anđelesu, zajedno sa porodicom Kabot. Pljačka u ovoj igri se odvija obrnutim redosljedom gdje se drugi dan pljačke prikazuje prije prvog dana pljačke, slično kao u filmu.        Ulični Psi predstavlja jedan impresivan filmski debi autora Kventina Tarantina i najavu njegove veoma plodne i filmski gledano veoma bitne karijere.

https://en.wikipedia.org/wiki/Reservoir_Dogs#/media/File:Reservoir_Dogs.png