Prava romansa

17.06.2017 00:142

U jednom bioskopu u Detroitu, tokom maratoskog prikazivanja kung fu filmova, mlada Alabama Vitmen (Patriša Arket) upoznaje Elvis Prisli fanatika, Klerensa Vorleja (Kristijan Slejter). Nakon noći provedene zajedno Alabama priznaje Klerensu da ju je zapravo unajmio njegov šef da ga zavede. Vjenčali su se. I tako je počela jedna prava romansa.        Ova ironično nazvana prava romansa je američka romantična priča iz 1993. godine, koju je uzgred budi rečeno napisao cijenjeni američki režiser i scenarista Kventin Tarantino (Ulični psi, Petparačke priče), dok ju je pak režirao britanski režiser Toni Skot (Glad), koja se komlikuje kada Klerens, u “razgovoru s Elvisom”, spoznaje da treba zapravo da ubije Alabaminog svodnika. Prava romansa je dakle naizmjenični slijed zaštitnih znakova ova dva velika filmaša, a koji je ujedno izdefinisao ovu filmsku priču. Kalifornijski seting, odnosno osunčani prizori, kulturološke reference datog vremena, ali i scene nasilja naglašene tehnikom usporenog snimka su samo neki od čari ovog filmskog ostvarenja. Jednako tako, Prava romansa odiše i takozvanim filmskim posvetama, jednako kao i, uspostaviće se na kraju, kultnim, dakle inspirativnim (za filmaše ponajviše) scenama i dijelovima koje, iako ste gledali ostvarenje, možda niste zapazili. Jedan od njih je svakako i muzika za film, propraćen naracijom glavne glumice, a kojim se zapravo daje počast kultnom Malikovom ostvarenju Pustara. Nadalje, tzv. “Sicilijanska scena” je jedna od najhvaljenijih scena devedesetih godina prošloga vijeka, a sam ju je Tarantino nazvao “svojim najponosnijim trenutkom”. Dalje, lik kojeg utjelovljuje Bred Pit je poslužio kao inspiracija za zasebno filmsko ostvarenje pod nazivom Ananas Ekspres, u kojem glaven uloge igraju glumci Set Rogen i Džejms Franko. Prvobitni scenario za Pravu romansu je zapravo imao čak 500 stranica, naslovljenih The Open Road i budući da je to bilo teško predočiti na filmskom platnu, Tarantino je isti samo podijelio pa je tako dobio Pravu romansu, ali i Rođene ubice. Treba napomenuti da je upravo ova romansa stavila Tarantina na mapu ozbiljnih pisaca scenarija. Iako je bio poprilično zadovoljan ishodom, tačnije finalnim produktom, u čemu ga je kritika u mnogome i podržala, publika nije najbolje odgovorila na ovo ostvarenje. Ipak, godinama je zasluženo dobio kultni status.        Prava romansa je dobro režiran i zaista dobro odglumljen film koji se ističe u kriminalističkom žanru 90-ih godina prošloga vijeka.

[[File:True romance.jpg|thumb|True romance]]