Posljednji od nas 2023

Kreatori Drukman i Mazin započinju svoju priču zanimljivim isječkom iz jedne televizijske emisije u kojoj čujemo izlaganje epidemiologa Njumana (britanski glumac), koji tvrdi da je čovječanstvo u stalnoj borbi sa virusima i bakterijama, ali da su njen najopasniji neprijatelj zapravo gljivična oboljenja. Tri i pol decenija kasnije shvatamo da njegove riječi počinju da dobijaju jezivo predskazanje, kako bi 2023. godine svijet postao zaista jezivo mjesto za život. Drukman je već imao velikog iskustva sa ovim materijalom i ima priliku koja se zaista rijetko ukazuje autorima, a to je da po drugi put ekranizuje svoj izvorni materijal. To mu svakako daje mogućnost da ispravi pogreške, ali i da dovede mnoge stvari do perfekcije. Na njegovu sreću, njegova takoreći prva ekranizacija u obliku video igre je odlično odrađena, tako se često može držati narodne umotvorine koja kaže da stvari ne treba popravljati, ukoliko nisu pokvarene.

U početku vidimo kako se jedan miran američki grad polako pretvara u opšti haos, dok se obični ljudi pretvaraju stvorenja nalik zombijima koji napadaju sve one koji nisu zaraženi. Ističe se podmukla scena u kojoj Džoelova ćerka Sara (Niko Parker) stoji okrenuta leđima prema ostarjeloj komšinici u invalidskim kolicima, koja je upravo zaražena. Kreatori Drukman i Mazin odmah stavljaju do znanja da ovo filmsko iskustvo neće uvijek biti ugodno i da sadrži grafičke scene nasilja, koja su isključivo za zreliju publiku. Isto tako, svi oni koji nisu igrali ovu video igru biće uhvaćeni nespremni zbog sudbine Džoelove ćerke Sare.

Kada radnja skoči u sadašnjost, 2023. godinu, Boston je poput drugih američkih ali i svjetskih gradova i nalikuje jednoj velikoj ruševini koja je zarasla travom i korovom. Ljudska populacija, bar ono što je od nje preostalo, pokušava da preduzme odgovarajuće mjere i ponovo ljudska nesloga i podjela uzimaju koban danak. Poslednji od nas odiše atmosferom straha i beznađa i uspjeva da zadrži tu atmosferu tokom trajanje cijele prve sezone serije. Rijetki momenti u kojima vidimo veselu ljudsku interakciju, ispraćenu osmjehom i toplinom su upravo zbog toga izuzetno uspješni i izazivaju velike emocije kod publike. Drukman nije ni zaboravio scenu sa žirafom, koja djeluje gotovo nestvarno i koja je ostavila veliki utisak na sve one koji su igrali video igru Poslednji od nas. Ova scena u seriji djeluje zbog svoje jednostavnosti i na neki način nenametljivosti.

Drukman i Mazin polako ali samouvjereno sklapaju sliku ovog svijeta i ne zaboravljaju mnoge bitne aspekte ovog društva. Džoel jedno vrijeme zarađuje za život tako što spaljuje tjela preminulih. Uspostavljen je zakon, po kojem se, između ostalog, vješaju svi oni koji samovoljno i bez dopuštenja napuštaju zonu karantina, jer na taj način dovode sebe ali i druge u veliku opasnost. Naziv za pobunjeničke skupine Svici (eng. Fireflies) je vjerovatno posveta japanskom anime filmu Groblje svitaca (eng. Grave of the fireflies) iz 1988. godine.

Posebna pažnja je posvećena odnosu između Džoela i Eli. Njihova interakcija, naročito u početku, ne sadrži previše dijaloga da bi vremenom njihovi razgovori postajali sve duži i konačno počeli da izazivaju osmjeh na Džoelovom licu. Džoel u Eli pronalazi ćerku koju je izgubio i shvata da je na neki način dobio drugu šansu, dok mlada Eli, siroče, takođe žudi za porodičnom toplinom. Džoel posjeduje izuzetno veliku snagu volje i često je surov u situacijama, ne želeći da svoj život ili život mlade Eli dovede u pitanje. Posebno zanimljiv je njegov lika kada shvatimo da je zapravo dio njega odumrlo u trenutku kada je izgubio svoju ćerku. Odličnan posao su napravili glumci Pedro Paskal i Bela Ramzi. Tokom trajanja prve sezone dvojac se nekoliko puta nevoljno razdvaja, što dodatno povećava našu brigu za njhovim sudbinama. Novi likovi koje upoznaju su slojeviti i uvjerljivi i uvijek razumjemo njihove postupke, ma koliko ih mi osuđivali. Kasting za ove nove likove je veoma zanimljiv jer je odrađen sa velikom brigom i pažnjom. Treba pohvaliti epizode u kojima se pojavljuje preperista Bil (Nik Oferman) koji prihvata u svoj dom lutalicu Frenka i započinje sa njim ljubavnu romansu. Ljubav u ovom surovom vremenu je svakako dobar kontrast, ali koji će se prvenstveno dopasti svim pripadnicima LGBT populacije. Kreatori ove serije pokazuju naklonost prema preperistima kao što je Bil, kojih je sve više u Americi i koji su izvještili umjeće preživljavanja. Često u podrumima imaju skrivene djelove svoje kuće i opremljeni su hranom i stvarima koje im mogu spasiti život ukoliko dođe do neke katastrofe većih razmjera. Treba pomenuti i glumicu nježnog i pomalo piskavog glasa Melani Linski, koja igra vođu otpora Ketlin, a koja je najpoznatija po ulozi Rouz koja uhodi svoga komšiju Čarlija Harpera (Čarli Šin) u televizijskoj seriji Dva i pol muškarca. U svakom slučaju, kreatori ove serije nam ne dozvoljavaju da duže vremena provodimo sa novim likovima i tom prilikom pokazuju veliku surovost. Vjerovatno je upravo ova surovost potrebna da se postigne željena atmosfera serije.

Radnja serije se ponekad iz sadašnjosti (2023) vraća dvije decenije unazad i dodatno nam pojašnjava početak ove pandemije. Publici zastaje knedla u grlu kada u drugoj epizodi Infected, indonežanska doktorica Ratna Pertivi (Kristina Hakim) savjetuje visokog vojnog činovnika da bombarduje cijeli grad, jer nema drugog lijeka. Drukman je lično režirao ovu epizodu, jer u njoj takođe vidimo jednog od zaraženih iz velike blizine i čujemo krajnje neobičan i neugodan zvuk koji ispušta dok se približava našim junacima. Isto tako radnja nikada nije previše na jednom mjestu pa se tako protagonisti sele od gradskih do šumskih predjela, posjećujući napuštene zgrade, tržne centre i komune u kojima ljudi pokušavaju da izgrade novi život. Serija nam ne dozvoljava puno predaha i svakom narednom epizodom, koje su inače različite dužine trajanja, drži nas napetim i zainteresovanim za sudbinu protagonista. Ne gubimo osjećaj prolaznosti vremena jer kroz lijepu fotografiju, pratimo promjene godišnjih doba. Serija nam često namjerno poremeti moralni kompas i ostavi nas zbunjene i nesigurne, razmišljajući šta bismo mi uradili u datoj situaciji i da li bismo uopšte bili pametniji ili pribraniji u datoj situaciji.

Poslednji od nas je svakako među najboljim televizijskim serijama koju smo gledali poslednjih godina, ali nije bez grešaka. Sam koncept širenja zaraze gljivičnim oboljenjima bi vjerovatno samo zasmijao bilo kog bolje upoznatog doktora iz te struke, dok takođe ideja da mlada Eli ima imunitet na ovu pošast zahtjeva malo više objašnjavanja. Vjerujemo da će nova sezona ponuditi ove odgovore. Isto tako, svi oni koji su upoznati sa video igrom Poslednji od nas će imati čest deža vi osjećaj.

Poslednji od nas je vjerovatno nešto najbolje što se desilo televiziji poslednjih godina. Odiše surovom ali u isto vrijeme impozantnom atmosferom i treba je preporučiti zrelijoj publici koja može da svari ponekad mučan sadržaj. Nadamo se da će druga sezona nastaviti istim tempom, a svima onima koji ne mogu dočekati nastavak svakako savjetujemo video igru Poslednji od nas 2 iz godine koja nastavlja priču prethodnika Poslednji od nas i koja će vjerovatno biti velika inspiracija za drugu sezonu.