Antonio Banderas

Španski glumac Antonio Banderas je jedan od najpopularnijih glumaca iz ove evropske zemlje, koji se može pohvaliti izuzetno uspješnom karijerom u Holivudu. Prošao je u životu trnovit put ali je uspio da iskoristi svoj talenat, kao i svoj dobar izgled i da osvoji srca mnogih žena širom svijeta. Nosio je titulu najseksepilnijeg glumca na svijetu, a bio je u braku sa atraktivnom američkom glumicom Melani Grifit, od 1996. do 2015. godine. Priznanje američke filmske akademije je dobio za ulogu u filmu Bol i slava (2019), španskog reditelja Pedra Almodovara, sa kojim je imao dugu i veoma plodnu saradnju.

 

Upitan za saradnju sa rediteljem Pedrom Almodovarom, glumac je odgovorio: “Osjećanja koja sam imao osamdesetih godina, imam ih ponovo danas, a to je da vas on gura do krajnjih granica, da ste na ivici litice. Nalazite se u situaciji vrtoglavice. Mislim da Pedro ne snima filmove za šire mase”.

 

Antonio Banderas je popularnost u rodnoj zemlji stekao još osamdesetih godina prošloga vijeka i to zahvaljujući upravo saradnji sa rediteljom Pedrom Alomodovarom. Ova saradnja se proteže na nekoliko decenija i svakako je značajna za obojicu umjetnika. Sve je počelo filmom Lavirint strasti (1982), koji zapravo predstavlja Banderasov glumački debi. Kasnije su se nizali filmovi Matador (1986), Zakon požude (1987), Žena na ivici nervnog sloma (1988), Veži me! (1989), Koža u kojoj živim (2011) i Slučajni ljubavnici (2013). Svojevrsnu krunu njihove saradnje možemo smatrati već pomenuti film Bol i slava, koji možda nije njihov najbolji zajednički film, ali je prvi i jedini put da je glumac u svojoj dosadašnjoj karijeri dobio nominaciju za Oskara.

 

Prvu značajniju ulogu u Holivudu ostvario je u muzičkoj drami Kraljevi Mamba (1992), u kojoj još glumi Armand Asante. Zanimljivo je da Banderas u tom trenutku nije poznavao gotovo ni jednu riječ na engleskom jeziku. Uslijedile su uloge u filmovima Kuća čudnih duša (1993) i Filadelfija (1993). Glumca smo takođe gledali u gotskom horor filmu Intervju sa vampirom (1994) reditelja Nila Džordana, u kojem se našao rame uz rame sa mnogim američkim zvijezdama u usponu, kao što su Tom Kruz, Bred Pit, Kristijan Slejter i Kirsten Danst.

 

Banderas je devedesetih godina započeo saradnju sa američkim rediteljem Robertom Rodrigezom, sa kojim je snimio filmove Desperado (1995), Četiri sobe (1995), Bilo jednom u Meksiku (2003), Mačeta ubija (2013), kao i trilogiju Djeca špijuni (2001-20013). Američka publika je oberučke prihvatila Španca, koji je nizao uspjehe sa filmovima Atentatori (1995), Nikada ne pričaj sa strancem (1995), Dvoje suvišnih (1995), Evita (1996), Skitnica (1999) i Udri do kosti (1999).

 

Njegov najveći hit iz ovog perioda je svakako mačevalačka drama Maska Zoroa (1998) u kojoj je odigrao naslovnog osvetnika sa maskom, a društvo su mu pravili Entoni Hopkins i Ketrin Zita-Džouns. Banderas je donio ovoj ulozi veliku dozu šarma i humora, kako samo on to umije i podsjetio je publiku na ovaj gotovo izumrli žanr, koji je nekada bio veoma tražen u Holivudu. Nažalost nastavak se morao čekati sve do 2005. godine, kada je snimljen Legenda o Zorou, iako je publika stavila do znanja da nije zaboravila ovog šarmantnog osvetnika i u velikom broju se odazvala.

 

Međutim, kako je Petar II Petrović Njegoš davno napisao, Čašu meda jošt niko ne popi što je čašom žuči ne zagrči, tako je i Banderasova karijera odmah nakon njegovog najvećeg uspjeha, doživjela i svoj najveći poraz. Istorijski fiktivni akcioni film Trinaesti ratnik (1999), reditelja Džona Maktirnana, je na kraju završio kao jedan od komercijalno najmanje uspješnijih filmova u istoriji Holivuda. Film je izgubio rekordnih 130 miliona dolara i značajno naštetio karijeri Banderasa i naročito reditelja Maktirnana.

 

U novom vijeku je priredio pravi šou ulogom Mačka u čizmama u animiranim hitovima Šrek 2 (2004), Šrek 3 (2007) i Šrek 4: Srećan zauvijek (2010), da bi zatim dobio samostalne nastavke Mačak u čizmama (2011), Mačak u čizmama: Tri dijabla (2012) i Mačak u čizmama: Poslednja želja (2022). Banderas je imao zanimljivu saradnju sa američkim rediteljem Stivenom Soderbergom, sa kojim je snimio filmove Izdaja (2011) i Perionica (2019).

 

Takođe smo ga gledali u filmovima Potraga (2001), Prvi grijeh (2001), Fatalna žena (2002) reditelja Brajana de Palme, Frida (2002), Balistik (2002), Kad Pančo Vilia glumi samog sebe (2003), Ulični tango (2006), Na granici (2007), Novi dečko moje mame (2008), Lopovi (2009), Upoznaćeš visokog, crnog muškarca (2010) reditelja Vudija Alena, Crno zlato (2011), Rubi Sparks (2012), Džastin i hrabri vitezovi (2013), Plaćenici 3 (2014), Automata (2014), Sunđer Bob Kockalone film: Sunđer na suvom (2015), Vitez sa peharom (2015) reditelja Terensa Malika, 33 (2015), Altamira (2016), Sigurnost (2017), Crni leptir (2017), Muzika tišine (2017), Mir brate (2017), Čin osvete (2017) i Poslednji posao (2017).

 

Sarađivao je sa našim glumcem Milošem Bikovićem u filmu Izvan granica realnosti (2018). U poslednje vrijeme smo ga gledali u filmovima To je život (2018), Dulitl (2020), Telohranitelj mafijaševe žene (2021), Neotkriveno (2022) i Indijana Džouns i artefakt sudbine (2023), kao i u televizijskoj seriji Genije (2018), u kojoj je odigrao čuvenog umjetnika Pabla Pikasa.

 

Zanimljivo je da je jednom prilikom, dajući intervju srbijanskim Večernjim novostima priznao da bi volio da igra u nekom od filmova Emira Kusturice. "Filmovi Emira Kusturice mnogo podsećaju na španske. Imaju iskru srčanosti i emotivnosti koja govori više od hiljadu specijalnih efekata", rekao je Banderas tada.