Branka Veselinović ( 1918 - 2023)

Naša glumica Branka Veselinović (1918-2023) je tokom svog izuzetno dugog životnog vjeka zabilježila niz zanimljivih glumica. U jednom trenutku je važila za najstariju glumicu na svijetu. Veselinović je bila izuzetno posvećena glumi, sa odigranih stotinu pozorišnih prestava i preko pedeset uloga u filmovima i televizijskim serijama. Njena najpoznatiju uloga je u komediji Dvanaest stolica (1970) reditelja Mela Bruksa. Dobila je brojna priznanja zbog svoje posvećenost glumi i humanitarnom radu. Sa suprugom Mlađom Veselinovićem, sa kojim je bila u braku 64 godine, osnovala je Fond za pomoć djeci sa invaliditetom, dok je četiri godine bila ambasadorka UNICEF-a. Osnovala je i glumačku nagradu Branka i Mlađa Veselinović. Veselinović je bila bliska prijateljica sa Desankom Maksimović, Mirom Stupicom, Marijom Crnobori, Miodragom Petrovićem Čkaljom i Mijom Aleksićem.

 

"Srce mi kuca za ljubav prema deci. Mi smo kući vaspitani da uživamo u njima. Moja baka je isto dočekala duboku starost. Sa devedeset godina imala je priredbe za važnije datume. Učila sam od nje da se tako ponašam. I uvek se vodim onom rečenicom moje pokojne prijateljice Desanke Maksimović: 'Daj vam bože moje godine, ja u vaše više neću moći'", izjavila je Veselinović.

 

Branka Veselinović je zaigrala u prvoj predstavi Jugoslovenskog dramskog pozorišta Kralj Betajnove (1948). U ovom pozirištu je odigrala više od četrdeset uloga. Glumila je i u Umetničkom pozorištu, Narodnom pozorištu i u Ateljeu 212. U svojoj matičnoj kući, Jugoslovenskom dramskom pozorištu.

 

Prve filmske uloge je odigrala sredinom prošloga vijeka, kada smo je gledali u filmovima Opštinsko dete (1953), Pop Ćira i pop Spira (1957) i Mali čovek (1957). Uslijedili su filmovi Zajednički stan (1960), Bolje je umeti (1960), Velika turneja (1961), Narodni poslanik (1964), Pre rata (1966) i Sretni umiru dvaput (1966).