Vesna Trivalić

Naša glumica Vesna Trivalić je jedna od najtalentovanijih glumica sa ovih prostora. Ime je stekla raznolikim ulogama i već dugi niz decenija je sinonim za zabavu ali i kvalitet. Često igra ekscentrične i svojeglave žene, ali uvijek uspjevala da nam približi te uloge i da ih zavolimo. Teško je pronaći njene loše uloge i zaista je velika šteta što ovu glumicu nisu bolje upoznali ljubitelji filma širom svijeta. Jednu od rijetkih prilika da bude viđena van ovih prostora, Trivalić je imala kada je nastupila pored čuvenog američkog glumca Harvija Kajtela u filmu Odisejev pogled (1995), grčkog reditelja Teodorosa Angelopulosa. Film je nastao u koprodukciji čak sedam evropskih zemalja, između ostalog i Savezne Republike Jugoslavije. Bio je grčki kandidat za nagradu Oskar, ali nije nominovan za ovu prestižnu nagradu. Trivalić trenutno možemo gledati u televizijskim serijama Koža (2024) i Dug moru (2019-2024).

 

Vesnu Trivalić je upisala Fakultet dramskih umetnosti u Beogradu i bila je jedna od pripadnika takozvane generacije Dvanaest veličanstvenih iz 1984. godine, koju čine, između ostalih, Dragan Bjelogrlić, Srđan Žika Todorović, Milorad Mandić Manda i Slobodan Boda Ninković. Prve uloge je ostvarila krajem osamdesetih godina i to u filmovima Špadijer–jedan život (1986), Dogodilo se na današnji dan (1987), Oktoberfest (1987), Braća po materi (1988) i Kako je propao rokenrol, kao i televizijskoj seriji Metla bez drške (1989-1993). Krajem decenije je započela saradnju sa našim rediteljem Goranom Markovićem, sa kojim je snimila film Već viđeno (1987), da bi ubrzo nastavili saradnju i to naslovima Tito i ja (1992) i Urnebesna tragedija (1995).

 

Devedesete godine je započela ulogom mlade i talentovane rukometašice Ljiljane Popović u televizijskoj seriji Bolji život (1991), koja dolazi da živi u Beograd i počinje da radi u kiosku brze hrane, čiji je vlasnik Aleksandar Kostić zvani Macola (Velimir Bata Živojinović). Lijepa Ljiljana zapada za oko Slobodanu Bobi Popadiću (Dragan Bjelogrlić), koji pokušava da joj sredi bolje radne uslove kod nimalo darežljivog Macole.

 

Ubrzo je njen talenat zapazio mladi reditelj Srđan Dragojević, koji je izabrao za filmove Mi nismo anđeli (1992) i Rane (1998). Trivalić je odlično odigrala uloge zavodljivih žena koje se ne mogu pohvaliti naročitim intelektom ali koje su često fatalne u ljubavi. Saradnju su ponovili u nastavku Mi nismo anđeli 2 (2005).

 

Takođe smo je gledali u filmovima Original falsifikata (1991), Brod plovi za Šangaj (1991), Bolje od bekstva (1993), Do koske (1997), Spasitelj (1998), Lajanje na zvezde (1998), Rat uživo (2000), kao i u televizijskim serijama Zaboravljeni (1992), Otvorena vrata (1994-1995) i Porodično blago (1998-2002).

 

U novom vijeku je nastavila sa dobrim ulogama u filmovima Život je čudo (2004) reditelja Emira Kusturice, A3 – Rock’n’Roll uzvraća udarac (2006), Cefurji raus! (2013), Jesen samuraja (2016), Stado (2016), Šavovi (2019), Komedija na tri sprata (2022), kao i u televizijskim serijama Mile protiv tranzicije (2004-2006), Ljubav, navika, panika (2005-2006), Vratiće se rode (2007-2008), Žigosani u reketu (2018-2019), Otvorena vrata 2 (2013-2017) i Senke nad Balkanom (2019-2020).