Ružica Sokić ( 1934 - 2013)

Srpska glumica Ružica Sokić (1934-2013) je najpoznatijia po ulogama Perside Side Pantić u filmskom serijalu Tesna koža (1982-1991), kao i Veliborke Prodanović u televizijskoj seriji Srećni ljudi (1995-1996). Persida se trudi da bude podrška svome suprugu Dimitriju Miti Pantiću (Nikola Simić), ali neimaština i besparica često kvare porodičnu harmoniju. Ljubitelji ovih komedija se uvijek rado sjete scene u kojoj Mita govori svojoj supruzi da je rodila tri idiota, dok mu ona odgovara da se za idiota udala. Sokić je osvojila brojne nagrade, kao što su Sedmojulska nagrada (1989), Statueta Joakim Vujić (1999), Nušićeva nagrada (2002), Nagrada Pavle Vuisić (2003), Nagrada Velika Žanka (2007) i Dobričin prsten (2011). U jugoslovenskoj kinoteci je tokom 2015. godine otvoren legat posvećen ovoj glumici. Pored toga, napisala je knjigu Strast za letenjem (2010). Riječ je svakako o svestranoj i izuzetno talentovanoj glumici koja je dosta doprinijela razvoju jugoslovenske i srpske kinematografije.

 

Ružica Sokić je rođena u Beogradu u tadašnjoj Kraljevini Jugoslaviji. Njena majka Vukosava je ćerka jednog banjalučkog sveštenika i dio svog detinjstva je provela u gradu na rijeci Vrbas. Tokom 1958. godine diplomirala je glumu na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu. Bila je članica Savremenog pozorišta, a ubrzo zatim Ateljea 212.

 

Filmsku karijeru je započela manjom ulogom jedne navijačice u filmu Subotom uveče (1957) reditelja Vladimira Pogačića. Za sporednu ulogu u drami Gorki deo reke (1965) reditelja Jovana Živanovića dobila je nagradu Zlatna arena na filmskom festivalu u Puli.

 

Zatim je zaigrala u filmovima Vreme ljubavi (1966), Štićenik (1966), Ljubavni slučaj ili tragedija službenice P.T.T (1967) reditelja Dušana Makavejeva, Bokseri idu u raj (1967), Dim (1967), Kad budem mrtav i beo (1967) reditelja Živojina Žike Pavlovića, Ima ljubavi, nema ljubavi (1968), Sedmina (1969), Cross Country (1969) i Ljubav i poneka psovka (1969), kao i u televizijskim serijama Kod sudije za prekršaje (1964), Pozorište u 6 i 5 (1965), U susret željama (1967), Probisvet (1967), Visočka hronika (1967), Prvoklasni haos (1968), Samci (1968), Samci 2 (1969), Rađanje radnog naroda (1969) i Operacija 30 slova (1969-1974).

 

Sarađivala je sa mnogim poznatim jugoslovenskim rediteljima, kao što su Zdravko Randić, Živorad Žika Mitrović, Vladimir Tadej i Goran Paskaljević. Sa rediteljem Randićem je snimila filmove Zemljaci (1963), Tragovi crne devojke (1972) i Leptirov oblak (1977), sa Žikom Mitrovićem filmove Marš na Drinu (1964), Užička Republika (1974) i Savamala (1982), kao i televizijsku seriju Užička Republika (1976), dok je sa Tadejem snimila filmove Žuta (1973), Hitler iz našeg sokaka (1975), Hajdučka vremena (1977) i Pakleni otok (1979), kao i seriju Neuništivi (1990). Treba dodati i njenu saradnju sa rediteljem Goranom Paskaljevićem, sa kojim je snimila filmove Čuvar plaže u zimskom periodu (1976) i Tango argentino (1992). Za ulogu u pomenutim filmovima Žuta i Užička Republika ponovo je nagrađena na filmskom festivalu u Puli.

 

Nastavila je sa dobrim ulogama u filmovima Poznajete li Pavla Pleša? (1975), Nije nego (1978), Avanture Borivoja Šurdilovića (1980), Ja sam tvoj Bog (1983), Vojnici (1984), Ada (1985), Bal na vodi (1985), Druga Žikina dinastija (1986), Majstor i Šampita (1986), Već viđeno (1987) reditelja Gorana Markovića, Šta radiš večeras (1988), Jednog lepog dana (1988) i Seobe (1989) reditelja Aleksandra Petrovića.

 

Uporedo sa tim je zaigrala u televizijskim serijama Hronika palanačkog groblja (1971), Ceo život za godinu dana (1971), Glumac je, glumac (1972), Majstori (1972), Veliki pronalazač (1973), Od glave do pete (1975), Uspon i pad Žike Proje (1976), Babino unuče (1977), Vaga za tačno merenje (1977), Jedini dan (1978), Vruć vetar (1980), Sedam plus sedam (1980), Vojnici (1981), Ne tako davno (1984), Smešne i druge priče (1986), I to se zove sreća (1987), U ime zakona (1991) i Gore dole (1996).

 

Sa rediteljem Draganom Kresojom je snimila filmove Oktoberfest (1987), Original falsifikata (1991), Pun mesec nad Beogradom (1993) i Tamna je noć (1995).

 

Do kraja karijere je zaigrala u filmovima Mejdan Simeuna Đaka (1999), Normalni ljudi (2001), Sve je za ljude (2001), Zona Zamfirova (2002) i Zvezde ljubavi (2005), kao i u televizijskim serijama Lift (2004), Jelena (2004-2005), Gorki plodovi (2009), Greh njene majke (2009-2010), Nepobedivo srce (2011) i Tajna nečiste krvi (2012).

 

Posljednju ulogu je odigrala u drami Otvoreni kavez (2015) reditelja Siniše Galića.