Uroš Đurić

Glumac i vizuelni umjetnik Uroš Đurić je svakako svestrana i multi - talentovana ličnost, sa nekoliko veoma zanimljivih filmskih uloga. Najvažniju saradnju na polju filma je svakako ostvario sa rediteljem Srđanom Dragojevićem. Đurić je učestvovao u velikom broju umjetničkih akcija, kao i u strip izdavaštvu. Treba još obavezno dodati da je riječ o natprosječno pametnoj osobi, koji je zbog širokog opšteg znanja angažovan kao tragač u televizijskom kvizu Potera (2013-2018).

 

Uroš Đurić je svoj umjetnički put počeo osamdesetih godina prošloga vijeka i to kao bubnjar u pank bendu Urban gerila. Kasnije je završio studije istorije umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Beogradu, da bi 1998. godine magistrirao na Fakultetu likovnih umjetnosti, na slikarskom odsjeku. U međuvremenu je radio kao nezavisni saradnik radija B92 (1992-2010).

 

Đurić je imao tu sreću da već svojom prvom ulogom ispiše stranice filmske istorije. Riječ je naravno o ulozi anđela u komediji Mi nismo anđeli (1992) reditelja Srđana Dragojevića. Pružio je više nego ubjedljiv glumački portret anđela, koji je pristao na svojevrsno takmičenje sa svojim vječnim konkurentom đavolom (Srđan Žika Todorović), a sve oko duše jednog mladog plejboja (Nikola Kojo). Đurićev miran i staložen portret se pokazao kao odličan kontrast razuzdanog i hiperaktivnog Todorovića i zajedno su obogatili ovu komediju sa dosta humora. Đurić je ponovio ovu ulogu u nastavcima Mi nismo anđeli 2 (2005) i A3 - Rock'n'Roll uzvraća udarac (2006), dok je sa rediteljem Dragojevićem takođe snimio filmove Lepa sela lepo gore (1996), Rane (1998), Parada (2011) i Atomski zdesna (2014).

 

Pored ove saradnje, zaigrao je u filmovima Sivi kamion crvene boje (2004) i O bubicama i herojima, kao i u televizijskoj seriji Andrija i Anđelka (2015-2016), u kojoj je u nekoliko epizoda odigrao ulogu kustosa.