Sofija Loren

Italijanska glumica Sofija Loren je vjerovatno jedna od najpoznatijih glumica koje još uvijek snimaju filmove. Svakako je jedna od najistaknutijih glumica u periodu italijanskog neorealizma, kao i jedan od najvećih seks simbola pedesetih godina dvadesetog vijeka. Često je sarađivala sa rediteljima Vitorijom de Sikom i Dinom Rizijem, kao i sa italijanskim glumcem Marčelom Mastrojanijem. Njena karijera je inače naglo krenula uzlaznom putanjom kada se 1957. godine udavala za italijanskog producenta Karla Pontija, koji je imao veliki uticaj na promociji italijanskog filma nakon Drugog svjetskog rata. Njena karijera se za sada proteže na nevjerovatnih sedam decenija i uključuje veliki broj dugometražni filmova. Američki filmski institut je imenovao za jednu od najvećih glumica iz Zlatnog doba Holivuda, perioda od završetka Prvog svjetskog rata do 1960-ih.

 

"Dvije velike prednosti koje sam imala pri rođenju su to što sam rođena mudra i što sam rođena u siromaštvu", izjavila je Loren.

 

Sofija Loren je započela svoju karijeru sa samo šesnaest godina, nakon učestvovanja u nizu takmičenja za ljepotu. Već sredinom pedesetih godina započela je dvije veoma značajne saradnje. Prvo je 1954. godine započela saradnju sa italijanskim rediteljem Vitorijom de Sikom sa antologijskom filmu Zlato Napulja. Loren i reditelj de Sika su tokom narednih decenija snimili niz kvalitetnih filmova. Pomenimo redom naslove Dvije žene, Zatočenici iz Altone, Juče, danas i sutra, Brak na italijanski način, Suncokret i Putovanje. Drugu značajnu saradnju glumica je započela sa italijanskim rediteljem Dinom Rizijem i to 1955. godine na filmu U znaku Venere da bi zatim sarađivali na filmovima Hljeb, ljubav i... i Žena sveštenika. Narednih decenija glumica je već uveliko započela svoju karijeru u Holivudu, gdje je takođe uživala izuzetnu popularnost. Publika je imala priliku šezdesetih godina gledati u epskim spektaklima reditelja Antonija Mana El Sid i Pad Rimskog carstva, pored glumčkih velikana kao što su Čarlton Heston, Raf Valone, Stiven Bojd, Džejms Mejson, Kristofer Plamer i Omar Šarif. Do kraja decenije glumica je zaigrala u filmovima Ponos i strast reditelja Stenlija Krejmera, Legenda izgubljenih reditelja Henrija Hataveja, Ključ reditelja Karola Rida, Crna orhideja reditelja Martina Rita, Kuća na vodi, Laka žena reditelja Sidnija Lumeta, Milionerka, Operacija Samostrel i Arabeska reditelja Stenlija Donena. Na samom kraju decenije je zaigrala pored američkog glumca Marlon Branda u filmu Grofica iz Hongkonga koji je režirao Čarli Čaplin.

 

Sedamdesetih godina i kasnije, glumica je imala daleko manje sreće prilikom izbora uloga i gledali smo je velikom broju filmova kojima je možda i jedini adut seksipil ove glumice. Treba ipak izdvojiti film Izuzetan dan iz 1977. godine, italijanskog reditelja Etorea Skole, u kojem je ponovo zaigrala sa italijanskim glumcem Marčelom Mastrojanijem. Treba pomenuti i zanimljive filmove Čovjek iz Manče, Dva koraka izvan braka, Kasandrin most, Visoka moda reditelja Roberta Altman i Džangrizavi matorci 2. Jednu od poslednjih poznatih uloga odigrala je u filmu Devet iz 2009. godine u kojem još glume Danijel Dej Luis, Nikol Kidman, Marion Kotijar, Penelope Kruz i Džudi Denč.

 

Upitana za sunarodnika i kolegu glumca Marčela Mastrojanija, glumica je odgovorila: "Marčelo je čovjek koji misli kao muškarac, priča kao muškarac i koji jeste muškarac! On ima toliko magnetizma da izvlači samu dušu iz žene".

Bila je u braku sa italijanskim producentom Karlom Pontijem u dva navrata, prvo od 1957. do 1962. godine, a zatim ponovo od 1966. do 2007. godine.

 

"Za napredovanje u teškoj profesiji potrebna je strastvena vjera u sebe. Zato neki ljudi sa osrednjim talentom, ali sa velikim unutrašnjim nagonom, postignu daleko više od ljudi sa daleko superiornijim talentom", izjavila je glumica.

 

Sofija Loren je glumica koja je obilježila bar nekoliko decenija svjetskog filma i koja se može pohvaliti mnogim zanimljivim filmovima. Ona je zapravo jedna od poslednjih filmska diva.