Vera Čukić

Naša glumica Vera Čukić važi za jednu od najatraktivnijih glumica na ovim prostorima i oduvijek je izazivala muške poglede. Pored uspjeha na filmu i televiziji, glumica je takođe izgradila veoma uspješnu pozorišnu karijeru. Karijeru je počela u Ateljeu 212 da bi zatim postala dio ansambla Narodnog pozorišta u Beogradu. Upitana da izdvoji najznačajnije uloge u svojoj karijeri, Čukić je izabrala ulogu Kifline majke u filmu Zaboravljeni (1988), a zatim i u televizijskoj seriji Zaboravljeni (1992), ali i ulogu Ane Nikolić u filmu Dnevnik uvreda (1994). O njenoj ljepoti najbolje govori anegdota njenog pokojnog supruga Gordana Mihića, koji je jednom prilikom otišao po Veru, da je izvede na sastanak. Kod Vere je zatekao nepoznatog mladića, koji se predstavio kao moler, samo da bi dobio priliku da upozna lijepu glumicu. Nije ni potrebno reći da je krečenje veoma loše odrađeno i da su Gordan i Vera cijeli naredni dan proveli uređujući stan. Dvoje ljudi su kasnije stupili u bračne vode i dobili su ćerku Ivanu Mihić, koja je postala takođe poznata glumica.

 

Vera Čukić se u mladosti bavila novinarstvom, da bi zatim završila Akademiju za pozorište, film, radio i televiziju u Beogradu. Prvu ulogu odigrala je u filmu Kroz granje nebo (1958). Tokom naredne decenije igrala je u filmovima Ko puca otvoriće mu se (1965), Nož (1967), Makedonska krvava svadba (1967), Goli čovjek (1968) i Imam dvije mame i dva tate (1968).

 

Za ulogu kafanske pjevačice Bele Seke u drami I Bog stvori kafansku pevačicu (1972) nagrađena je na Filmskim susretima u Nišu. Uslijedilile su uloge u filmovima Žuta (1973), Tigar (1978), Srećna porodica (1979), Savamala (1982), Jaguarov skok (1984), Ortaci (1988), Ranjena zemlja (1999), Ona voli Zvezdu (2001), kao i u televizijskim serijama Đavolje merdevine (1975), Porobdžije (1977), Metla bez drške (1990-1993), Gore dole (1996-1997) i Moj rođak sa sela (2008-2011).