Branko Cvejić ( 1946 - 2022)

Naš glumac Branko Cvejić (1946-2022) je ostao u veoma lijepom sjećanju svih ljubitelja jugoslovenskog filma zahvaljujući ulozi Branislava Živkovića, poznatijeg kao Bane Bumbar, u televizijskoj seriji Grlom u jagode (1976). Oni malo mlađi ga opet pamte po saradnji sa našim scenaristom Sinišom Pavićem i ulogama Janka Jankovića Listera u Porodičnom blagu (1998-2002) i Gvozdena Gvozdenovića u Stižu dolari (2004-2006). Zaigrao je u nekoliko projekata strane produkcije, kao što su filmovi Legendarni život Ernesta Hemingveja (1987) i Za one koji ne mogu da govore (2013), ali i televizijska serija Povratak Arsena Lupena (1989), u kojoj je odigrao epizodnu ulogu. Posebno mjesto u njegovoj biografiji zauzima pozorište gdje je odigrao mnoge značajne uloge. Cijeli svoj radni vijek je proveo u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, gdje je bio angažovan kao pomoćnik direktora u razdoblju od 1986. do 1999. godine, a zatim i kao upravnik pozorišta od 2002. do 2011. godine. Cvejić je bio jedan od glumaca iz poslijeratne generacije koji su ostavili neizbrisiv trag na jugoslovensku i srpsku kinematografiju. Cvejićeve kolege su svoje uspomene sa glumcem objavili u knjizi Sa Cvejom (2023) autorke Beke Vučo.

 

Scenarista i pisac Siniša Pavić je imao samo riječi hvale za Cvejića: "Glumački posao nije mistifikovao, radio je profesionalno i ozbiljno, ponašao se ljudski, drugarski i kolegijalno. Bio je lepo vaspitan i obrazovan. Znao je da je meni dragocen, i da će igrati u mojim serijama".

 

Branko Cvejić je rođen u Beogradu, gdje je tokom 1965. godine upisao Fakultet dramskih umetnosti. Bio je član jedne od najpoznatijih glumačkih generacija koju čine Svetlana Ceca Bojković, Josif Tatić, Ivan Bekjarev, Tanasije Uzunović, Dušan Đurić, Gojko Šantić i Đurđija Cvetić. Odmah nakon sticanja diplome 1969. godine postao je stalni član Jugoslovenskog dramskog pozorišta. Prvu filmsku ulogu je odigrao u ratnoj drami Prozvan je i V-3 (1962) reditelja Milenka Štrbca, da bi zatim zaigrao u filmovima Dim (1967), Sirota Marija (1968), Višnja na Tašmajdanu (1968) i Ima ljubavi, nema ljubavi (1968).

 

Obilježio je sedamdesete godine pomenutom ulogom Baneta Bumbara u televizijskoj seriji Grlom u jagode (1976) koju je režirao Srđan Karanović, a za koju je scenario napisao Rajko Grlić. Ulogu je ponovio u filmu Jagode u grlu (1985) koji je ponovo okupio originalnu postavu. Cvejić je tokom svoje dalje karijere nastavio da sarađuje sa kreatorima ove popularne serije. Sa Karanovićem je snimio filmove Miris poljskog cveća (1977), Petrijin venac (1980), Nešto između (1982), Za sada bez dobrog naslova (1988) i Sjaj u očima (2003) i serije Petrijin venac (1982) i Nešto između (1984), dok je sa Grlićem snimio filmove Bravo maestro (1978) i Đavolji raj (1989).

 

Zaigrao je u televizijskoj seriji Drži bure vodu dok majstori odu (1972) koju potpisuju trojica reditelja Goran Marković, Branko Baletić i Dragomir Zupanc. Sa Markovićem je ponovo sarađivao u filmu Majstori, majstori! (1980), dok je Baletićem snimio filmove Sok od šljiva (1981), Balkan ekspres (1983), Uvek spremne žene (1987) i seriju Balkan ekspres (1984).

 

Započeo je još nekoliko plodnih saradnji. Sa rediteljem Eduardom Galićem je snimio film Svetozar Marković (1980) i televizijske serije Dimitrije Tucović (1974), Nikola Tesla (1977) i Svetozar Marković (1981), dok je sa Dejanom Karaklajićem snimio Ljubavni život Budimira Trajkovića (1977) i Erogena zona (1981).

 

Treba dodati i film Srećna porodica (1979), ali i televizijske serije Ceo život za godinu dana (1971), Kamiondžije (1973) i Otpisani (1975).

 

Osamdesetih godina je nastavio da se dokazuje kao glumac ali i da širi krug reditelja sa kojim sarađuje. Započeo je saradnju sa mnogim istaknutim jugoslovenskim rediteljima, kao što su Miloš Miša Radivojević, Živojin Žika Pavlović, Zdravko Šotra i Milan Živković. Sa Radivojevićem je snimio filmove Snovi, život, smrt Filipa Filipovića (1980) i Živeti kao sav normalan svet (1982) i seriju Žmurke (2019), sa Pavlovićem filmove Zadah tela (1983) i Dezerter (1992), sa Šotrom filmove Braća po materi (1988), Boj na Kosovu (1989) i Aleksandar od Jugoslavije (2021) i istoimenu seriju Aleksandar od Jugoslavije (2021), dok je sa Živkovićem snimio filmove Drugi čovek (1988) i Biće bolje (1994).

 

Takođe je zaigrao u filmovima Avanture Borivoja Šurdilovića (1980), Gospođica (1980), Hajduk (1980), Varljivo leto '68 (1984) reditelja Gorana Paskaljevića, Kamiondžije opet voze (1984), I to će proći (1985), Od zlata jabuka (1986), Miss (1986), Strategija svrake (1987), Slučaj Harms (1987), Balkan ekspres 2 (1989), Poslednji krug u Monci (1989), Granica (1990), Moj brat Aleksa (1991), Bolje od bekstva (1993), Biće bolje (1994), Slatko od snova (1994) i Podzemlje (1995) reditelja Emira Kusturice, kao i u televizijskim serijama Vruć vetar (1980), Stočiću postavi se (1980), Kamiondžije 2 (1984), Varljivo leto '68 (1985), Bolji život (1987-1988), Četrdeset osma - Zavera i izdaja (1988), Balkan ekspres 2 (1989), Aleksa Šantić (1992), Bila jednom jedna zemlja (1996) i Gore dole (1996-1997).

 

Zanimljivu saradnju je ostvario sa rediteljem Olegom Novkovićem u filmovima Sutra ujutru (2006) i Živ čovek (2020), ali i sa hrvatskim rediteljem Vinkom Brešanom, sa kojim je snimio filmove Nije kraj (2008) i Koja je ovo država! (2018).

 

Do kraja karijere je glumio u komediji Jagoda u supermarketu (2003), kao i u televizijskim serijama Bela lađa (2007), Ono naše što nekad bejaše (2007), Ulica lipa (2008-2015) i Sinđelići (2015-2016).

 

Od publike se oprostio ulogom Arsenija Arse Čičanovića u televizijskoj seriji Junaci našeg doba (2019-2021), koju potpisuje scenarista Siniša Pavić.