Zoran Cvijanović

Naš glumac Zoran Cvijanović je svakako jedan od najvoljenijih javnih ličnosti sa ovih prostora. Poznat je po svojoj jedinstvenoj dikciji i izvrsnom smislu za komediju. Njegov piskavi glas i neobične grimase lica uvijek dodaju poseban šmek svakoj od njegovih uloga. Znamo ga po ulogama razmaženog mangupa Šojke, Đure koji vječito kasni na posao, Deda Mraza, gazda Ivka, Zmaga Slovenca, ali i po ulozi Mileta Tranzicije. Odličnu saradnju je ostvario sa našim rediteljem Srđanom Dragojevićem. Isto tako svi smo emotivno doživjeli njegove lične probleme, naročito kada je deložiran iz svog stana. Cvijanovića uvijek gledamo sa velikim interesovanjem i doživljavamo njegove probleme, kao da smo u krvnom srodstvu.

Zoran Cvijanović je karijeru počeo, kao i većina glumaca, sporednim ulogama u različitim filmovima i televizijskim serijama. Pamtimo ga kao jednog od Bobinih (Vladimir Petrović) prijatelja u dramskoj komediji Lude godine (1977), da bi naredne decenije zaigrao u filmovima Živeti kao sav normalan svet (1982), Nije lako sa muškarcima (1985), Groznica ljubavi (1985), Miss (1986), Na putu za Katangu (1986) reditelja Živojina Pavlovića, Dogodilo se na današnji dan (1987), Oktoberfest (1987), Poltron (1989) i Masmediologija na Balkanu (1989).

Vjerovatno najviše pažnje je dobio ulogom Šojke u našoj kultnoj televizijskoj seriji Sivi dom (1986), koji se svojski potrudio da izmaltretira Šilju (Žarko Laušević), ali mu se sve to na kraju odbilo od glavu. Svi još uvijek pamtimo mučnu scenu u kojoj ćutljivi Šilja grickalicom kida obrve Šojki, koji nepomično leži na krevetu. Ne smijemo zaboraviti ni odličnu ulogu kneza Aleksandra Karađorđevića u televizijskoj seriji Vuk Karadžić (1988).

Devedestih godina je sarađivao sa talentovanim mladim rediteljem Srđanom Dragojevićem i zajedno su snimili filmove Mi nismo anđeli (1992), Dva sata kvalitetnog TV programa (1994) i Lepa sela lepo gore (1996). Takođe je odigrao epizodnu ulogu u filmu Rane (1998). Saradnju su nastavili filmovima Mi nismo anđeli 2 (2005), Sveti Georgije ubiva aždahu (2009) i Atomski zdesna (2014). Dvojica umjetnika su očigledno pronašli zajednički jezik jer je Cvijanović odigrao neke od svojih najpoznatijih uloga.

Cvijanović je odlično zabavio publiku ulogom Milorada Ugrinovića u televizijskoj seriji Otvorena vrata (1994-1995), kao i ulogom Zorana Valute u još jednoj seriji i to Složna braća (1996). Takođe smo ga gledali u filmovima Granica (1990), Tetoviranje (1991), Policajac sa Petlovog brda (1992), Uvod u drugi život (1992), Bolje od bekstva (1993), Biće bolje (1994), Slatko od snova (1994), Ni na nebu ni na zemlji (1994), Paket aranžman (1995), Tamna je noć (1995), Do koske (1997) i Belo odelo (1999).

U novom vijeku je veliki uspjeh doživio komedijom Ivkova slava (2005), reditelja Zdravka Šotre, koja je stekla veliku popularnost kod publike i snimljena je istoimena televizijska serija Ivkova slava (2005). Svakako ne smijemo zaboraviti ni televizijske serije Mile protiv tranzicije (2003-2007) i Crni Gruja (2003-2007), gdje je odigrao Zmagu Slovenca.

Cvijanović je gotovo svakom svojom ulogom plijenio pažnju i rado smo ga gledali u mnogim filmovima kao što su Normalni ljudi (2001), Munje (2001), Nataša (2001), Bumerang (2001), 1 na 1 (2002), Kad porastem biću Kengur (2004), Gde cveta limun žut (2006), A3 - Rock'n'Roll uzvraća udarac (2006), Crni Gruja i kamen mudrosti (2007), Ljubav i drugi zločini (2008), Ma nije on takav (2010), Šešir profesora Koste Vujića (2012), Crna Zorica (2012), Cefurji raus! (2013), Stado (2016), Saga o 3 nevina muškarca (2017), O bubicama i herojima (2018), Aleksandar od Jugoslavije (2021), Bilo jednom u Srbiji (2022) i Što se bore misli moje (2023).