Linda Fiorentino

Američka glumica Linda Fiorentino je popularnost stekla devedesetih godina prošloga vijeka ulogama u različitim filmovima. Jednu od najboljih i najpoznatijih uloga je odigrala u neonoar erotskom trileru Posljednje zavođenje (1994) reditelja Džona Dala. Briljantno je prikazala fatalnu ženu koja vreba poput predatora lakomislenu mušku osobu. Demonstrirala je kombinaciju glumačkog talenta i seksipila i mnogi su joj predviđali nagradu Oskar ali to nije bilo moguće zbog niza okolnosti koje uopšte nisu njena krivica. Naime, film je prikazan na televiziji prije zvanične bioskopske premijere i glumica zbog toga nije mogla biti nominovana za ovu prestižnu nagradu. Fiorentino je inače ponovo sarađivala sa rediteljem Dalom u filmu Nezaboravna (1996). Uspjeh filma Posljednje zavođenje je glumicu na neki način predodredio za uloge fatalnih žena, te je sličnu ulogu odigrala u erotskom trileru Žad (1995) reditelja Vilijama Fridkina, ali i u naučnofantastičnom hitu Ljudi u crnom (1997) reditelja Berija Sonenfelda.

"Ono što mi je uvijek smetalo je da, čak i ako imate jak ženski karakter, ona uvijek u trećem činu filma mora da kaže nešto poput: 'Izvini, nisam htjela da te povredim', ili mora postati zaista ranjiva i slabašna i dobiti ono što joj sleduje. Čak i u filmu Telma i Luiz, gdje imate dva veoma jaka ženska lika, oni na kraju moraju da umru. Ono što je toliko posebno kod Posljednjeg zavođenja je to što se ništa od toga ne dešava. Da je holivudski studio snimio taj film umesto nezavisnog studija, bilo bi sasvim drugačije. Definitivno se ne bi izvukla sa onim što se ovdje izvuče" izjavila je Fiorentino.

Klorinda Fiorentino je prvu ulogu odigrala u drami o odrastanju Vision Quest (1985) reditelja Harolda Bekera u kojoj još glumi Metju Modin. Film je dobio uglavnom pohvale, naročito glumački dvojac. Fiorentino je ubrzo imala manju ulogu u drami Idiotska noć (1985) reditelja Martina Skorsezea.

Zatim je redom igrala u filmovima Gotcha! (1985), The Whoopee Boys (1986), Moderni (1988), Divlja vatra (1988), Logika Kvinsa (1991), Shout (1991), Lanac požude (1992), Izvan zakona (1993), Impuls (1993), Tjelesne povrede (1995), Velik kao slon (1996), Udaren u glavu (1997), Umjetnost zločina (1998), Dogma (1999) reditelja Kevina Smita, Vrlo pristojni gangsteri (2000), S koje si planete? (2000) reditelja Majka Nikolsa, Gdje je lova? (2000) i Liberti ne pomjeraj se (2002).

Glumica je nakon toga odustala od nekoliko filmskih, televizijskih pa čak i dokumentarnih projekata, da bi svoju filmsku karijeru završila ulogom u manje poznatom filmu Još jednom sa osjećajem (2009) reditelja Džeda Lipalskog. Njen oproštaj se vjerovatno može povezati sa velikim skandalom, u kojem je imala neželjen susret sa američkim federalnim istražnim biroom.