Severin Bijelić ( 1921 - 1972)

Jugoslovenski i srpski glumac Severin Bijelić (1921-1972) je svakako dobro poznat svim ljubiteljima sedme umjetnosti sa ovih prostora. Odigrao je veliki broj značajnih uloga tokom prošloga vijeka i sarađivao sa mnogim istaknutim jugoslovenskim rediteljima. Najdužu saradnju je ostvario sa rediteljem Vladimirom Pogačićem, sa kojim je snimio čak devet naslova. Saradnju su započeli dramom Priča o fabrici (1949), koja je ujedno Bijelićeva prva filmska uloga, a zatim nastavili filmovima Poslednji dan (1951), Nevjera (1953), Anikina vremena (1954), Veliki i mali (1956), Subotom uveče (1957), Sam (1959), Pukotina raja (1959) i Čovjek sa fotografije (1963). Gledali smo ga i u zabavnoj i edukativnoj emisiji TV Bukvar (1968-1969). Glumcu u čast je tokom 2023. godine priređena izložba sjećanja u Muzeju Narodnog pozorišta u Beogradu. Njegov otac je inače poznati jugoslovenski i srpski slikar Jovan Bijelić, koji je rođen u mjestu Revenik kod Bosanskog Petrovca.

Severin Bijelić je rođen u Beogradu u tadašnjoj Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca. U mladosti se bavio različitim sportovima, poput plivanja, fudbala i vaterpola i bio je veoma uspješan. Kao golman nastupio je za mladu reprezentaciju Kraljevine Jugoslavije, koja broji igrače mlađe od 21. godine.

Već na početku svoje filmske karijere započeo je mnoge značajne saradnje. Pored pomenutog reditelja Vladimira Pogačića, sarađivao je i sa drugim istaknutim rediteljima, kao što su Živorad Žika Mitrović, Sofija Soja Jovanović, Jovan Živanović, Žorž Skrigin, Živojin Žika Pavlović i Milo Đukanović. Sa Mitrovićem je snimio filmove Ešalon doktora M. (1955), Poslednji kolosek (1956) i Operacija Beograd (1968), sa Sojom Jovanović Pop Ćira i pop Spira (1957), Diližansa snova (1960) i Put oko sveta (1964), sa Živanovićem Te noći (1958), Kako su se voleli Romeo i Julija? (1966) i I Bog stvori kafansku pevačicu (1972), sa Skriginom Gospođa ministarka (1958) i Drug predsednik centarfor (1960), sa Pavlovićem Buđenje pacova (1967), Kad budem mrtav i beo (1967) i Zaseda (1969), dok je sa Đukanovićem snimio Palma među palmama (1967) i Quo vadis Živorade?! (1968).

Zaigrao je i u filmovima Trenuci odluke (1955), Dva zrna grozđa (1955), Pesma sa Kumbare (1955), Vratiću se (1957), Crni biseri (1958), Ljubav i moda (1960), Medaljon sa tri srca (1962), Saša (1962), Dvostruki obruč (1963), Narodni poslanik (1964), Doći i ostati (1965) reditelja Branka Bauera, Skupljači perja (1967) reditelja Aleksandra Petrovića, Dim (1967), Pohod (1968), Divlje seme (1968), Vrane (1969), Krvava bajka (1969), Ovčar (1971) i Šešir profesora Koste Vujića (1972).

Treba dodati i televizijske serije Probisvet (1967), Vukadin (1968), Čedomir Ilić (1971), S vanglom u svet (1971) i Diplomci (1971).

Od publike se oprostio ulogom taksiste Mije u televizijskoj seriji Majstori (1972).