Nikola Milić ( 1924 - 2000)

Srpski glumac Nikola Milić (1924-2000) je ostao u veoma lijepom sjećanju publike prvenstveno zbog uloge neurotičnog i tihog šefa Đure Sultana u takozvanom jezičkom odjeljenu u televizijskoj seriji Srećni ljudi (1993-1994). U Đurinu kancelariju uglavnom dolaze koleginice i to po kazni i on teško izlazi na kraj sa njima. Milića se rado sjetimo i u ulozi Slavka Vučkovića Cvikeraša u filmu Više od igre (1976) i u istoimenoj seriji Više od igre (1977), kao i u ulozi Boškovog (Ljubiša Samardžić) šefa u filmu Policajac sa Petlovog brda (1992) i zatim istoimenoj televizijskoj seriji Policajac sa Petlovog brda (1993-1994). Kada pogledamo bogatu biografiju ovog glumca stičemo utisak da je najbolje prolazio kada je igrao ljude na šefovskim pozicijama koji ipak ne uspijevaju da nametnu svoj autoritet. Odigrao je i sporednu ulogu u filmu Piramide boga sunca (1965) njemačkog reditelja Roberta Sidoamaka. Pored toga, bio je vrstan poliglota i radio je kao prevodilac literarnih djela. Govorio je engleski, francuski i njemački jezik. Sa mlađim sinom Bojanom napisao je Enciklopediju svetske drame. U čast velikog glumca dodjeljuje se Nagrada Nikola Milić na Danima komedije u Jagodini i to za najbolju epizodnu ulogu. Nagrada je prvi put dodijeljena 2005. godine.

Nikola Milić je rođen u Jagodini u tadašnjoj Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca i to u mnogobrojnoj porodici. Mladi Nikola je jedini od svoje sedmoro braće i sestara doživio zrelo doba. Nakon završene Jagodinske gimnazije, diplomirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu i apsolvirao Jugoslovensku književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Još za vrijeme studija, bio je član amaterskog pozorišta Goran, gdje je i započeo svoj glumački put.

Uslijedila je prva filmska uloga u komediji Sumnjivo lice (1954) reditelja Predraga Dinulovića i Sofije Soje Jovanović. Sarađivao je mnogim poznatim jugoslovenskim rediteljima, kao što su Jovan Živanović, Živojin Žika Pavlović, Vlastimir Radovanović i Božidar Bota Nikolić. Sa Živanovićem je snimio filmove Zenica (1957) i Te noći (1958), sa Žikom Pavlovićem Buđenje pacova (1967) i Kad budem mrtav i beo (1967), sa Radovanovićem Kad golubovi polete (1968) i Lov u mutnom (1981), dok je sa Botom Nikolićem snimio Svečana obaveza (1986) i Jednog lepog dana (1988). Sarađivao je i sa rediteljem Nebojšom Komadinom u televizijskim serijama Pozorište u 6 i 5 (1963-1964), Rađanje radnog naroda (1969) i Diplomci (1971).

Milića smo gledali i u filmovima Mali čovek (1957), Muškarci (1963), Čovjek sa fotografije (1963), Vreme ljubavi (1966), Siroma' sam al' sam besan (1970), W.R. - Misterije organizma (1971) reditelja Dušana Makavejeva, Laf u srcu (1981), Kraljevski voz (1981), Žikina dinastija (1985), Lijepe žene prolaze kroz grad (1986), Hajde da se volimo (1987), Suncokreti (1988), Hajde da se volimo 3 (1990), Sekula se opet ženi (1991) i Sekula nevino optužen (1992).

Ljubitelji malih ekrana su ga gledali i u televizijskim serijama Laku noć, deco (1965-1967), Samci 2 (1969), Ceo život za godinu dana (1971), Operacija 30 slova (1971-1973), Čardak i na nebu i na zemlji (1978-1979), Vaga za tačno merenje (1977-1980), Priče iz Nepričave (1983-1984), Ne tako davno (1984), Sazvežđe belog duda (1989), Drugarica ministarka (1989) i Bolji život (1987-1991).

Od publike se oprostio epizodnom ulogom u televizijskoj seriji Gore dole (1996).