Ivo Gregurević ( 1952 - 2019)

Hrvatski glumac Ivo Gregurević (1952-2019) je najznačajnije saradnje ostvario sa jugoslovenskim i hrvatskim rediteljima Brankom Šmitom i Rajkom Grlićem. Sa Šmitom je snimio fimove Sokol ga nije volio (1988), Vukovar se vraća kući (1994), Božić u Beču (1997), Srce nije u modi (2000), Kraljica noći (2001), Put lubenica (2006), Metastaze (2009), Imena višnje (2015) i Agape (2017), kao i televizijsku seriju Hajdučki gaj (1986), dok je sa Grlićem snimio filmove Đavolji raj (1989) i Čaruga (1991). Takođe je zaigrao u nekoliko filmova strane produkcije i to Poslednja volja (2001), Soba 304 (2011), Posljednja granica (2016) i Katalina (2017).

Ivo Gregurević je rođen u naseljenom mjestu Donja Mahala u opštini Orašje u tadašnjoj Federativnoj Narodnoj Republici Jugoslaviji. Kasnije je preselio u Zagreb gdje je diplomirao na Akademiji dramskih umjetnosti. Filmsku karjeru započinje ulogom provincijalca na radu u Njemačkoj u drami Ne naginji se van (1977) reditelja Bogdana Žižića.

Ubrzo započinje saradnje sa mnogim istaknutim jugolsovenskim rediteljima, kao što su Antun Vrdoljak, Zoran Tadić i Krsto Papić. Sa Vrdoljakom snima filmove Mečava (1977), Kiklop (1982), Duga mračna noć (2004) i General (2019), kao i televizijske serije Kiklop (1983), Duga mračna noć (2005), Tito (2010) i General (2019), sa Tadićem filmove Treći ključ (1983) i Osuđeni (1987), sa Tomićem Kraljeva završnica (1987) i Diploma za smrt (1989), dok je sa Papićem snimio Život sa stricem (1988), Priča iz Hrvatske (1991), Kad mrtvi zapjevaju (1998) i Infekcija (2003).

Pored toga zaigrao je u filmovima Osvajanje slobode (1979), Usijanje (1979), Izgubljeni zavičaj (1980), Visoki napon (1981) reditelja Veljka Bulajića, Snađi se, druže (1981), Crveni i crni (1985), Večernja zvona (1986) reditelja Lordana Zafranovića, Kraljeva završnica (1987), Povratak Katarine Kozul (1989) i Hamburg Altona (1989), kao i u televizijskim serijama Mačak pod šljemom (1978), Đavolje sjeme (1979), Velo misto (1980-1981), Duvanski put (1981), Nepokoreni grad (1982), Zamke (1983), Brisani prostor (1985) i Večernja zvona (1988).

Nastavio je da sarađuje sa različitim rediteljima, kao što su Petar Krelja, Zrinko Ogresta, Tomislav Radić, Lukas Nola, Snježana Tribuson, Vinko Brešan, Dalibor Matanić i Zvonimir Jurić. Sa Kreljom snima filmove Stela (1990) i Ispod crte (2003), sa Ogrestom filmove Krhotine (1991), Isprani (1995), Crvena prašina (1999) i Tu (2003), kao i televizijsku seriju Leo i Brigita (1989), sa Radićem filmove Anđele moj dragi (1996), Holding (2001) i Što je Iva snimila 21. listopada 2003. (2005), sa Nolom filmove Rusko meso (1997), Nebo sateliti (2000), Sami (2001), Pravo čudo (2007) i Šuti (2013) i seriju Čuvar dvorca (2017), sa Tribusonom Tri muškarca Melite Žganjer (1998), Ne dao Bog većeg zla (2002) i Sve najbolje (2016), sa Brešanom filmove Maršal (1999) i Svjedoci (2003), sa Matanićem Kino Lika (2008) i Caca (2011), dok je sa Jurićem snimio filmove Crnci (2009) i Kosač (2014), kao i seriju Patrola na cesti (2016).

Takođe smo ga gledali u filmovima Kontesa Dora (1992), Sedma kronika (1996), Transatlantik (1998), Četverored (1999), Bogorodica (1999), Je li jasno prijatelju? (2000), Mliječni put (2000), Serafin, svjetioničarev sin (2002), Što je muškarac bez brkova (2005), Duh u močvari (2006), Konji vrani (2007), Kradljivac uspomena (2007), Josef (2011), Sonja i bik (2012), Šegrt Hlapić (2013), Muškarci ne plaču (2017), Osmi poverenik (2018) i Za ona dobra stara vremena (2018).

Ne smijemo zaboraviti ni televizijske serije Kontesa Dora (1993), Komedijice (1997), Zlatni vrč (2004), Klopka (2006), Crna hronika (2004-2007), Tata i zetovi (2006-2007), Mamutica (2008-2009), Jesen stiže, dunjo moja (2009), Periferija city (2010), Stipe u gostima (2008-2011), Nedjeljom ujutro, subotom navečer (2012), Odmori se, zaslužio si (2006-2013), Zora dubrovačka (2013-2014), Budva na pjenu od mora (2014-2015) i Počivali u miru (2018).