Filip Kaufman

Američki reditelj i scenarista Filip Kaufman je zaslužan za epsku istorijsku dramu Put u svemir (1983), koja govori o sedmorici američkih vojnih pilota koji su prvi poletili u svemir. Filmu je zaista teško pronaći zamjerku i smatra se za jedan od najboljih naslova snimljenih početkom osamdesetih godina prošloga vijeka. Film je nominovan za nagradu Oskar u osam kategorija i osvojio je ovu prestižnu nagradu četiri puta. Poslužio je kao inspiracija za televizijsku seriju Put u svemir (2020). Kaufman se takođe može pohvaliti da je jedan od scenarista filma Indijana Džouns i otimači izgubljenog kovčega (1981), reditelja Stivena Spilberga.

"Za mene su misli zabavne i umjetnost je zabavna. Snaga našeg društva ne bi trebalo da bude bezlična zabava, već radost ostvarivanja ideja", rekao je Kaufman.

Filip Kaufman je svoje prve filmove snimio šezdesetih godina da bi već od naredne godine počeo da reda naslove Banda Kola Jangera i Džesija Džejmsa (1972), Bijela zora (1974), Invazija trećih bića (1978), Lutalice (1979) i Nepodnošljiva lakoća postojanja (1988). Svaki naredni film mu je djelovao bolji od prethodnog i Kaufman je stekao reputaciju velikog majstora iza kamere.

Njegova biografska drama Henri i Džun (1990) je zapravo prvi naslov koji je dobio NC-17 rejting od strane američke filmske asocijacije. Snimio je zatim filmove Izlazeće sunce (1993), Pero (2000), Ne vjerujem da si to ti (2004) i Hemingvej i Gelhorn (2012).