Tvorac

20.12.2023 14:53

Nakon što je napravio odličnu naučnofantastičnu akcionu avanturu Odmetnik-1: Star Wars priča (2016), velško - engleski reditelj Geret Edvards duži niz godina nije snimio novi film. Na veliku radost ljubitelja sedme umjetnosti vratio se novim ambicioznim projektom Tvorac (2023), u kojem glavnu ulogu igra američki glumac Džon Dejvid Vošington, sin slavnog glumca Denzela Vošingtona.

Tokom 2054. godine vještačka inteligencija je direktno uzrokovala detonaciju nuklearne bombe u Los Anđelesu, što je natjeralo mnoge zapadne zemlje da objave rat robotima, iako daleki istok i dalje podržava razvoj vještačke inteligencije. Zapad ima za cilj da uništi glavnog arhitektu Nirmatu koji stoji iza razvoja vještačke inteligencije i u tu svrhu pokreće svemirsku stanicu pod nazivom NOMAD (North American Orbital Mobile Aerospace Defense). Prikriveni vojni operativac, narednik Džošua Tejlor (Džon Dejvid Vošington) živi sa svojom trudnom suprugom Majom Fej (Gema Čen), za koju zapadne vojne sile vjeruju da je zapravo ćerka Nirnate. Kada vojne snage napadnu njihov dom, Maju pogađa napad Nomad raketa. Pet godina kasnije Tejlor je angažovan od strane generala Endruza (Ralf Ineson) i pukovnika Hauela (Alison Dženi) da uništi novo oružje koje je osmislila misteriozna Nirmata.

Reditelj Geret Edvards uspjeva već prvim scenama da probudi pažnju istinskih ljubitelja naučne fantastike. Zajedno sa scenaristom Krisom Vajsom dotakao se aktuelne teme vještačke inteligencije i odmah nam nudi mračan ishod rapidnog napretka ove tehnologije. Svi oni koji su već rado počeli da koriste Chat GPT tehnologiju u svakodnevnom životu, vjerovatno će snažno doživjeti scenu u kojoj vidimo nuklearnu eksploziju koja razara Los Anđeles, a koju je prouzrokovala vještačka inteligencija. Sa tehničke strane ove scene izgledaju besprekorno, za što velike zasluge ide dvojici direktora fotografije Gregu Frejzeru i manje poznatom Orenu Soferu. Dosta scena u ovom filmu je snimljenu u periodu dana kojeg Amerikanci zovu blue hour, kada sunce prigušeno svjetli ispod horizonta i kada nebo ima magično plavu boju. Pohvale idu i na račun kompozitora Hansa Zimera.

Edvards odlično režira akcione scene i samo potvrđuje da uspjeh njegovog prethodnog filma nije bio slučajnost. Vidimo zaista brutalan prikaz postapokaliptičnog svijeta, u kojem se napredna vojna tehnologija koristi u svrhu istrebljenja robota. Superiorna vojna tehnologija privlači veliku pažnju publike i zapravo djeluje kao nešto što na čemu se već uveliko radi u taborima razvijenih svjetskih sila. To se odnosi na svojevrsni vid označavanja ili markiranja protivničkih vojnika, oko kojih se pojavi plavi krug i koji neminovno bivaju uništeni, kao i roboti kamikaze koji utrčavaju iza neprijateljskih linija i zatim eksplodiraju, praveći veliku štetu protivničkom taboru. Možda najzanimljivije od svega je mogućnost da se preminuli vojnici ožive na jedan kratak vremenski period, od dvadesetak sekundi, kako bi saopštili važne informacije.

Uprkos impresivnim vizelnim momenatima brzo shvatamo da Tvorac neće u potpunosti ispuniti velika očekivanja publike. Veliki broj kritičara je filmu zamjerio veliku sličnost sa mnogim popularnim naučnofantastičnim filmovima i te zamjerke zaista piju vode. Sama priča o jedinstvenom dječaku nije naročito originalna i veoma brzo izaziva dozu razočarenja kod boljih poznavaoca naučnofantastičnog filma. Primjera radi animirani sajberpank film Akira (1988) je sličnu priču već davno ispičao i to je učinio sa boljim ishodom. Dio događaja u Tvorcu možemo predvidjeti, a planirana iznenađenja nisu naročito zanimljiva, dok je sama završnica filma donekle uzbudljiva, iako je donekle možemo okarakterisati kao holivudsku.

Аутор: Извор (ККНС4), Fair use, https://sr.wikipedia.org/w/index.php?curid=4396551