Strava u Ulici brijestova

20.11.2004 12:03

Američki reditelj Ves Krejven je sedamdesetih godina snimio dva veoma cijenjena horor filma Posljednja kuća sa lijeve strane (1972) i Brda imaju oči (1977), da bi zatim narednu deceniju započeo nizom razočaravajućih naslova. Pohvale su ponovo stigle zahvaljujući filmu Strava u Ulici brijestova, koji je pokrenuo jedan od najpoznatijih horor serijala i koji je predstavio jednog od najpoznatijih horor likova, Fredija Krugera. Ovaj horor je takođe značajan jer predstavlja prvi film u kojem je zaigrao Džoni Dep.

Tinejdžerke Nensi Tompson (Heder Langenkamp) i Kristina Tina Grej (Amanda Vis) shvataju da su obe sanjale jednog nepoznatog i veoma opasnog čovjeka (Robert Englund). Dvije tinejdžerke počinju da strahuju od sna, jer znaju ko ih tamo čeka. Dok je Nensi u vezi sa Glenom Lencom (Džoni Dep), Tina se viđa Rodom Lejnom (Nik Kori).

Reditelj i scenarista Ves Krejven je odlučio da publici ponudi malo drugačiji koncept horor filma i zbog toga radnju filma preseljava u neistraženu oblast snova. Ovo je omogućilo reditelju da se njegov film razlikuje od mnogih filmova o koljačima, koji su u to vrijeme bili izuzetno popularni, kao što su Noć vještica (1978) reditelja Džona Karpentera i Petak 13-ti (1980). Sam koncept u kojem su mladi ljudi bezbjedni samo dok su budni je veoma zanimljiv jer prvi znaci umora na njihovim licima predstavljaju veliku opasnost. Isto tako, oblast snova je omogućila autoru Krejvenu da uz pomoć američkog direktor fotografije Žaka Hajtkina, smišlja nesvakidašnje scene. Tom prilikom nije prinuđen da se uvijek povinije zakonima fizike ali ni logike, a takođe je dobio priliku da potroši izuzetno velike količine vještačke krvi.

Krejven predstavlja zlokobnog Fredija Krugera, kojeg izvrsno igra američki glumac Robert Englund i kojem daje, najlakše rečeno, košmarni izgled. Njegova koža lica je spaljena gotovo do granice neprepoznavanja i on nosi rukavice na kojima su montirana sječiva, koja sijeku poput žileta. Kruger ubija bez imalo oklijevanja i često su mu žrtve tinejdžeri što njegove postupke čini izuzetno oholim i smješta ga među filmske likove kojih se najviše plašimo. Treba izdvojimo scenu u kojoj se umorna mlada djevojka nalazi u kadi, u kojoj se odjednom pojavljuje ruka Fredija Krugera, koja se polako približava tijelu mlade djevojke. Ova scena izaziva strah i nevjericu kod publike jer mlada djevojka prosto nije u mogućnosti da sebi pomogne. Krejven svakako zna da prestraši publiku i zaista mali broj kolega mu može parirati. Ponekad pokazuje veliki sadizam, kao u scenama u kojima Kruger polako prilazi svojoj žrtvi i tom prilikom struže oštricama o zid.

Krejven vješto naglašava seksulani podtekst, koji je itekako prisutan u ovom filmu. Glavna protagonistkinja filma Nensi Tompson, koju odlično igra američka glumica Heder Langenkamp, još uvijek nije imala svoje prvo seksualno iskustvo i njeni snovi se manjim dijelom mnogu tumačiti kao produkt mladog i preplašenog uma. Pored toga, Krejven koristi određen nivo logike prilikom kazivanja ove priče i trudi se da ne vrijeđa previše inteligenciju publike. Nensi Tompson pronalazi knjigu koja joj pomaže da napravi zamke za svog progonitelja iz snova. Zamjerke idu muzičkoj podlozi američkog kompozitora Čarlsa Bernstina, čija muzika ponekad pomaže kreiranju atmosfere straha, ali na kraju ipak djeluje zastarjelo. To se naročito odnosi na elektronske muzičke dijelove koji su previše zadržali duh osamdesetih godina. Isto tako, bolji poznavaoci filma će primjetiti da ovaj film sadrži mnoge odlike jednog filma o koljačima.

Strava u Ulici brijestova je postao bioskopski hit i dobio je niz nastavaka tokom narednih decenija, kao i televizijsku seriju Fredijeve noćne more (1988-1990). Takođe je snimljen istoimeni i razočaravajući rimejk Strava u Ulici brijestova (2010).

Strava u Ulici brijestova je odličan horor film koji predstavlja obaveznu lektiru za sve ljubitelje ovog žanra.

By Warner Bros., Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=3348159