Džeki Braun

17.06.2017 00:39

Stjuardesa Džeki Braun (Pam Grir) švercuje drogu iz Meksika u SAD za krijumčara droge i vatrenog oružja Ordela Robija (Samjuel L. Džekson). Kada policija uhapsi njegovpg kurira Bumonta Livingstona (Kris Taker), Robi ga vadi iz zatvora uz pomoć obveznika za plaćanje kaucije Maksa Šerija (Robert Forster). Robi zatim ubija Livingston u strahu da ne postane informator. Postupajući po informacijama od strane Livingstona, agent biroa za alkohol, duhan i eksploziv Rej Nikolet (Majkl Kiton) i detektiv iz Los Anđelesa Mark Dargus (Majkl Bouen), presretaju Braun i plijene joj Robijev novac i kesu punu kokaina, koje je trebalo da završe kod Melani Ralston (Bridžit Fonda). Robi plaća i njemu kauciju opet uz pomoć Šerija. Braun dogovara sa policijom da namjeste Robiju, dok Robi angažuje Luisa Garu (Robert de Niro), koji je tek izašao iz zatvora, da ubije Džeki Braun. Stvari se dodatno komplikuju kada Melani Ralston nagovara Garu da njih dvoje uzmu pare za sebe.        Nakon što je preporodio američki nezavisni film i početkom 90-ih godina snimio remek-djela Ulični psi i Petparačke priče, američki režiser i scenarista Kventin Tarantino je napisao scenario za kultnu komediju Od sumraka do svitanja, koju je režirao Robert Rodrigez, sa kojim je kasnije sarađivao na filmovima Otporan na smrt i Planeta terora, dva filma koja su se prvobitno pojavila zajedno pod nazivomGrajndhaus. Nakon toga Tarantino je odlučio da oda počast blaksploatacijskim filmovima snimljenim 70-godina prošloga vijeka i za to se poslužio romanom Rum punch, američkog autora Elmora Lenarda, i tako je nastao kriminalistički triler Džeki Braun. Ovaj film je zapravo jedini u karijeri ovog proslavljenog režisera koji je nastao kao adaptacija jednog literarnog dijela. Blaksploatacijski film je kao podžanr eksploatacijskog filma nastao u Americi i predstavlja stereotipski prikaz Afro-Amerikanaca, koji su često umješani u različite kriminalne aktivnosti. Ovaj filmski podžanr je ostao nepoznat publici sa ovih prostora, sa izuzetkom možda filmova Šaft i Across 110th Street. Najpoznatija filmska heriona iz ovog perioda je američka glumica Pam Grir (Kofi, Foksi Braun). Tarantino je oduvijek bio veliki fan ove glumice i odlučio je da upravo njoj povjeru naslovnu ulogu, ignorišući činjenicu da je naslovna junakinja u knjizi Džeki Braun ustvari bijelkinja.        Režiser i scenarista Kventin Tarantino započinje film zanimljivom posvetom Nikolsovoj drami Diplomac, u kojoj naslovnu ulogu igra Dastin Hofman, gdje vidimo Džeki Braun kako šeta ulicom ali ne uz pjesmu The Sound of silence, Sajmona i Garfankela, već uz pjesmu Across the 110th street, koju izvodi američki pjevač Bobi Vomak. Tarantino nikako ne žuri sa radnjom ovog filma i ostaje vjeran dugim scenama dijaloga, snimljenim mirnim kadrovima kamere, meksičkog direktora fotografije Giljerma Navara (Panov lavirint). Ova provjerena formula je dala odlične rezultate u Tarantinova dva prethodna filma, Ulični psi i Petparačke priče, ali ovdje se poslije nekog vremena stiče blagi utisak zamora, što do sada nikada nije bio slučaj kod Tarantinovih filmova. Džeki Braun zapravo više odaje počast blaksploatacijskim filmovima, nego što to on u stvari i jeste. Riječ je neosporno kvalitetnom filmu ali koji je ipak mogao biti bar malo kraći. Sa druge strane, pohvalno je vidjeti iskrenu ljubavnu romansu dvoje ostarjelih ljudi i scene koje odišu suptilnošću i razumom. Ovi ljudi imaju dovoljno životnog iskustva da se ne zaleću jedno drugom u zagrljaj, ali takođe su dovoljno pametni i razboriti da prepoznaju i cijene ove trenutke u životu, jer ih želju za ljubavi nije skroz napustila. Sve pohvale za ove scene idu glumcima Robertu Forsteru (Odsjaji u zlatnom oku) i Pem Grir, kojima je ovaj film bar malo oživio karijere. Forster je čak bio nominovan za prestižnu nagradu Oskar u kategoriji najbolji sporedni glumac. Džeki Braun ima dobar saundtrek, kao i nezaobilazne režiserove reference popularnoj kulturi, poput Robijevog govora o ruskoj automatskoj puški AK-47. Ipak i ovdje stičemo utisak da nas je majstor navikao na bolje.        Pohvale idu i zanimljivoj glumačkoj postavi. Samjuel L. Džekson (Petparačke priče) je odličan u ulozi nemilosrdnog dilera, sa kojim se nikako nije zezati. Publika odmah prepoznaje da njegov dug i zastrašujući pogled može nekome biti i poslednji. Sa druge strane, Robert de Niro se ne snalazi najbolje u ulozi poglupog kriminalca Luisa Gare. Veliki glumac u nekim scenama po malo podsjeća na parodiju svojih uloga u kriminalističkim filmovima. Bridžit Fonda (Traži se cimerka) je uvjerljiva u ulozi iritantne Melani Ralson, dok Majkl Kiton (Betmen, Očajničke mjere) bez problema skida agenta zakona i reda Reja Nikoleta. Ljubiteljima filma će svako biti zanimljiv podatak da se lik agenta Nikoleta pojavljuje i u filmu Veoma opasna romansa, režisera Stivena Soderberga, koji je takođe nastao iz pera Elmora Lenarda, i da ga takođe glumi Majkl Kiton. Pohvlan način da se spoji filmski univerzum nastao kao produkt Lenardovog pera.        Džeki Braun je odličan kriminalistički triler sa primjesom romanse, kojeg treba preporučiti svim ljubiteljima žanra.

[[File:Jackie Brown (1997).png|thumb|Jackie Brown (1997)|alt=Jackie Brown (1997).png]]