Kralj lopova

02.10.2023 14:27

Kriminalistički filmovi često svoju inspiraciju pronalaze u pljačkama koje su se zaista dogodile. Jedan svakako zanimljiv slučaj pljačke se dogodio tokom 2015. godine u londonskoj ulici i poslovnoj zoni Haton Garden, kada je grupa ostarjelih ljudi opljačkala sef za čuvanje vrijednosti. Ovaj događaj je poslužio kao inspiracija za bar dva filma i to The Hatton Garden Job (2017) i Kralj lopova (2018). Potonji film je dobio bolje ocjene kritike i publike i okupio poznatije glumce.

Kriminalac Brajan Rider (Majkl Kejn) nedugo nakon smrti svoje supruge Lin (Frančeska Anis), odlučuje da opljačka jedan londonski sef za čuvanje vrijednosti. Pored ostarjele ali dobro poznate ekipe koju čine Teri Perkins (Džim Brodbent), Džon Keni Kolins (Tom Kortni), Karl Vud (Pol Vajthaus) i Deni Džouns (Rej Vinston), pridružuje im se i mladi Bazil (Čarli Koks), stručnjak za alarme.

Britanski reditelj Džejms Marš se sasvim dobro snalazi u ovom filmu pljačke, podžanru kriminalističkog filma, iako nije imao veliko prethodno iskustvo. Marš otvara ovaj film kratkim ali emotivnim scenama u kojima vidimo poslednji razgovor između kriminalca Brajana Ridera i njegove supruge. Publika ima priliku da zaista uživa u talenatu legendarnog glumca Majkla Kejna, koji za razliku od reditelja Marša ima veoma bogato iskustvo u filmovima pljačke. Reditelj Marš i scenarista Džo Penhol ne troše previše vremena na razloge zbog kojih se ova grupa kriminalaca odlučuje na pljačku, već ih više zanima sama pljačka. Prave dobar potez i izbegavaju pretjerane atrakcije koje danas obavezno povezujemo sa kriminalističkim filmovima i drže svoje likove i svoju priču pri zemlji, što je čini uvjerljivom.

Sama pljačka je sasvim dobro režirana i nije potpuno bez uzbuđenja, ali vjerovatno neće oduševiti nikoga u publici, naročito publiku koja je gledala neke od najzanimljivijih filmova pljačke iz prošloga vijeka, kao što je Banda sa Lavender Hila (1951), koju sam kriminalac Brajan Rider pominje. Tokom same pljačke dešavaju se mnoge stvari koje ova grupa kriminalaca nije mogla da predvidi, što svakako zaslužuje pohvalu. Međutim kako film odmiče shvatamo da reditelj Marš prosto ne uspjeva da podigne tenzije ovog filma i da nas na taj način natjera da sa velikom dozom uzbuđenja pratimo dalja dešavanja. Izuzetak je svakako scena u kojoj glumac Džim Brodbent pokazuje svoju ljutnju i prosto nas hvata nespremne. Završnica svakako nije dosadna ali će vjerovatno brzo ispariti iz sjećanja publike. Izuzetak je ponovo scena u kojoj na kratko vidimo ove sada ostjarele glumce u nekim od njihovih najpoznatijih filmova snimljenih šezdesetih i sedamdesetih godina godina i to Lažov Bili (1963), Dobar posao u Italiji (1969) i Ološ (1979). Ovaj nalet nostalgije ipak nije dovoljan da Kralj lopova dobije visoku prolaznu ocjenu.

Kralj lopova je zanimljiv i dobro odglumljen film koji nije u potpunosti ispunio svoj potencijal ali koji se može preporučiti publici koja preferira stare dobre kriminalističke filmove.

By IMPAwards, Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=58239706