Openhajmer

21.07.2023 09:39

Interesovanje publike za novim filmskim naslovima već odavno jenjava, te su autori prinuđeni da smišljaju nove ideje kako da privuku publiku u bioskope. Novi film proslavljenog reditelja Kristofera Nolana Openhajmer se prikazuje u bioskopima u isto vrijeme kada i fantastična komedija Barbi, rediteljke Grete Gervig, što je dovelo do svojevrsnog fenomena na društvenim mrežama, poznatog kao Barbenhajmer, u kojem se pozivaju gledaoci da pogledaju oba filma.

Mladi naučnik Robert Openhajmer (Kilijan Marfi), završava svoj doktorat pod tutorstvom Patrika Bleketa (Džejms D'arsi) na univerzitetu Getingen u Njemačkoj, gdje upoznaje danskog naučnika Nilsa Bora (Kenet Brana). Openhajmer počinje da radi na Univerzitetu Kalifornije, Berkli ali dio vremena takođe provodi na Kalifornijskom tehnološkom institutu. Na univerzitetu upoznaje Ernesta Lorensa (Džoš Hartnet), dobitnika Nobelove nagrade, a takođe započinje vezu sa članicom Komunističke partije SAD, Žan Tatlok (Florens Pju), sa kojom se često svađa i miri. Openhajmer zatim upoznaje botaničarku Ketrin Puening (Emili Blant) u koju se zaljubljuje. Kada započne Drugi svjetski rat, general Lesli Grouvs (Met Dejmon) traži od Openhajmera da učestvuje u razvoju atomske bombe u takozvanom Projektu Menhetn. Openhajmer pristaje i okuplja naučnike koji će raditi na tajnoj lokaciji u Los Alamosu, Novi Meksiko. Zabrinut za dalekosežne posljedice kreiranja atomske bombe razgovora sa svojim prijateljem i naučnikom Albertom Ajnštajnom (Tom Konti). Visoki zvaničnici američke vlade postaju zabrinuti da se u među naučnicima u Projektu Menhetn nalaze ruski špijuni i formiraju posebnu komisiju na čelu sa Rodžerom Robom (Džejson Klark). Među zabrinutim je i član vladine agencije za atomsku energiju Luis Štraus (Robert Dauni Džunior).

Reditelj i scenarista Kristofer Nolan bira da ispriča ovu priču na jedan relativno prost i slobodno možemo reći logičan način. Ova složena priča prepuna zanimljivih istorijskih likova se odmotava počevši od saslušanja na koje je pozvan Robert Openhajmer, kako bi odbranio svoja djela i stavove i uglavnom nemamo problem da pratimo tok radnje. Ovaj potez omogućuje reditelju da odvoji dovoljno vremena za svakog od mnogih istorijskih aktera, kako bismo shvatili njihovu povezanost sa Openhajmerom i kako bismo čuli njihove političke stavove. Zanimljivo je svakako vidjeti jednog od najvećih umova prošloga vijeka Alberta Ajnštajna, kojeg odlično igra škotski glumac Tom Konti. Sa druge strane, može se diskutovati da reditelj Nolan daje prevelik značaj razgovoru između Ajnštajna i Openhajmera. Nolan svakako ne krije simptatije prema naslovnom naučniku ali ponekad se koristi jeftinim holivudskim trikovima, kako bi ovaj naučnik zadobio naklonost publike. To se doduše rijetko kada primjeti i vjerovatno najbolje se vidi u završnoj fazi filma i u završnom dijalogu između pomoćnika senata (Olden Erenrajh) i Luisa Štrausa.

Nolan takođe očekivano dobro hvata osjećaj paranoje koji je zavladao u Americi tokom Drugog svjetskog rata ali i u hladnoratovskom periodu koji je uslijedio. Strah od ruske infiltracije se duboko uvukao pod kožu Amerikanaca i tu je ostala još dugo godina. Neki bi možda dodali da nikada nije napustio američku svijest. Publika je ipak nakon gledanja ovog filma svjesna tereta koji je Openhajmer nosio na svojim leđima tokom rada na Projektu Menhetn ali i u kasnijim godinama, kada je svojim očima vidio razornu moć njegove kreacije i kada ovi prizori izazivaju kod njega halucinacije na psihičkoj bazi. Nolan zaista vješto koristi tišinu u trenucima kada naš mozak očekuje gromovite eksplozije. Rediteljeva briljantnost se takođe vidi u apostrofiranju sujete Luisa Štrausa (Dauni Džunior), koji ne prašta Openhajmeru zbog njegove javne uvrede, ali i u neočekivanoj sceni seksa, koja odlično prikazuje psihološki razdor naslovnog junaka nakon niza neugodnih pitanja, kojima je podvrgnut od strane specijalne komisije. Dio scena je snimljen u crno - bijeloj tehnici što nikako ne škodi filmu, naprotiv.

Nolan je imao na raspolaganju mnoga velika glumačka imena, koji su izgleda jedva dočekali da rade sa ovim čuvenim rediteljem. Pored Nolanovog starog saradnika Kilijana Marfija treba pohvaliti i njegovog kolegu Robert Daunija Džuniora, jer su dvojica glumaca pružili vjerovatno najbolje uloge u svojim dosadašnjim karijerama. Pored toga treba pohvaliti i mnoge vrsne epizodne uloge. Ističe se Gari Oldman kao američki predsjednik Hari Truman. Sa druge strane glumac Met Dejmon, koji je pustio brkove kako bi izgledao starije i ozbiljnije, pokazuje možda prevelike simpatije prema Openhajmeru. Izbor ovog voljenog glumca se može pokazati kao još jedan svjestan potez reditelja Nolana, da takoreći pogura publiku na stranu svog naučnika. Možda veći problem filma možemo pronaći u trajanju od cijela tri časa, iako većinu publike zanima eksplozija koja se dogodila poslije drugog sata trajanja i nije naročito zainteresovana za dramu koja slijedi iza zatvorenih vrata.

Поштена употреба, https://sr.wikipedia.org/w/index.php?curid=4329176