Vrisak 5

08.02.2023 10:38

Američki reditelj Ves Krejven i scenarista Kevin Vilijamson su napravili pravi preporod slešer filma kada su snimili Vrisak (1996). Film je pokrenuo niz nastavaka i uveliko promovisao masku koju koristi ubica u ovom filmskom serijalu. Krejven i Vilijamson su poslednji put sarađivali na nastavku Vrisak 4 (2011), koji je zabilježio dobre bioskopske rezultate. Vrisak 5 su režirali Met Betineli-Olpin i Tajler Džilet, dok je scenario napisali Džejms Vanderbilt i Gaj Bjusik, a film je zapravo posvećen Vesu Krejvenu, koji je preminuo 2015. godine.

Dvadeset i pet godina nakon dešavanja iz filma Vrisak (1996), pratimo tinejdžerku Taru Karpenter (Džena Ortega), koja preživljava napad nepoznate osobe sa dobro poznatom maskom. Tarina sestra Sem Karpenter (Melisa Barera) saznaje za napad od njenog prijatelja Vesa Hiksa (Dilan Minet). Melisa i njen momak Riči Kirš (Džek Kvejd) posjećuju Taru u bolnici, gdje su već Sarini prijatelji Amber Friman (Miki Medison), Liv Makenzi (Sonja Amar) i blizanci Mindi Miks-Martin (Džasmin Savoj Braun) i Čad Miks-Martin (Mejson Guding). Sem i Riči posjećuju Djuija Rajlija (Dejvid Arket), za kojeg saznaju da se razveo od Gejl Verders (Korni Koks) i traže od njega pomoć. Djui odmah poziva i upozorava Gejl i Sindi Preskot (Niv Kembel) da se dešavaju nova ubistva i da budu na oprezu. Za to vrijeme Sem odlazi kod Tare u bolnicu, gdje se oporavlja od povreda i govori joj da je Semin otac zapravo serijski ubica Bili Lumis (Skit Ulrih).

Reditelji Betineli-Olpin i Džilet očekivano započinju ovaj nastavak sa scenom u kojem ponovo vidimo mladu djevojku koja je sama u kući i koju stranac poziva kako bi je upitao koji je njen omiljeni horor film. Ovo pitanje se duboko urezalo u sjećanje svih ljubitelja ovog serijala, još od prvog filma iz 1996. godine. Nova scena je sasvim dobro režirana, nije nepotrebno požurena i uspjeva da ostavi jak utisak na publiku, što je rijetkim prethodnim nastavcima pošlo za rukom. Reditelji Betineli-Olpin i Džilet ne donose ništa revolucionarno, pa čak ni posebno ali se sasvim dobro nadovezuju na svoje prethodnike. Djui Rajli je taj na koga ovaj put pada dužnost da objasni pravila ponašanja u horor filmovima, što nekako ima smisla jer je zamoljen za pomoć. Novi likovi nam nisu prirasli srcu poput starih dobrih junaka, koje pratimo već dugi niz godina i bez kojih bi ovaj serijal bio manje zanimljiv, ali nam vrijeme sa njima svakako nije dosadno. U svakom slučaju ljepo je ponovo u jednom kadru vidjeti Sidni Preskot, Gejl Veders i Djuija Rajlija. Vidimo takođe šta su neki od dobro znanih junaka radili tokom periodima u kojem ih nismo gledali, kao i nove likove koji su rodbinski vezani za njih.

Ovaj nastavak očekivano kopira neke stvari ali ima dovoljno svojih ideja, ili kopiranje radi na prihvatljiv način, da na kraju zasluži preporuku. Usput odaje zanimljivu počast nekim od najznačajnijih slešer filmova kao što su Psiho (1960) reditelja Alfreda Hičkoka i Noć vještica (1978) reditelja Džona Karpentera. Interesantno je vidjeti mračne misle junakinje Sem Karpenter, koje dolaze od strane njenog oca i to u određenim trenucima. Likovi ipak u određenim trenucima odlaze previše daleko u šalama na račun ovog serijala i samog nastavka i publika se previše često podsjeća da gleda jedan od mnogobrojnih nastavaka. Isto tako, stiče se utisak da su se reditelji u određenim trenucima previše razigrali i da gledamo previše krvi na ekranu, naročito pred kraj filma. Protagonisti preživljavaju mnogobrojne ubode i nastavljaju da se bore. Zanimljivo je ipak na kraju vidjeti stare supranice Gejl i Sidni, zajedno sa novim članom, koje je muka spojila zajedno i koje uzimaju svoju sudbinu u sopstvene ruke. Treba svakako pohvaliti veoma raspoloženu meksičku glumicu Melisu Bareru, koja se dobro nosi sa koleginicama iz originala.

Vrisak 5 je sasvim dobar nastavak koji će se uglavnom dopasti ljubiteljima ovog filmskog serijala.

Поштена употреба, https://sr.wikipedia.org/w/index.php?curid=4266576