Kendimen

15.04.2022 13:57

Jedan od najzanimljivijih horor filmova nastalih na američkom tlu, početkom devedesetih godina prošloga vijeka je Slatkišar, engleskog reditelja Bernarda Rouza. Kao i većina uspješnih horora inspirisao je nekoliko nastavaka, Slatkišar 2 i Slatkišar: Dan mrtvih, koje nije režirao Rouz ali u kojima se pojavio glumac Toni Tod i koji su na kraju, zasluženo pali u zaborav. Rediteljka Nia Dekosta i scenarista Džordan Pili su mnogo godina kasnije došli na ideju da vrate ovog jezivog antagonistu sa kukom na velike ekrane i da današnju publiku pokušaju da zastraše na sličan način kao što je to Rouz uradio u prošlom vijeku. Kendimen je četvrti nastavak u ovom filmskom serijalu, ali ignoriše svoje prethodnike i radnjom se direktno nastavlja na Slatkišar (1992).

Tokom 1977. godine u stambenom naselju Kabrini - Grin u Čikagu, mladi dječak svjedoči ubistvu beskućnika Šermana Fildsa (Majkl Hargrov), koji ima kuku umjesto ruke, od strane policije. Predstavnici policija su sumnjali da je davao djeci slatkiše u kojima je ubacivao žilete, što se kasnije ispostavilo netačnim. Radnja filma zatim skače u 2019. godinu i prati umjetnika Entonija Makoja (Jaija Abdul Matin II) koji stanuje u Čikagu zajedno sa svojom djevojkom, vlasnicom galerije Brajanom Kartrajt (Tejona Paris). Jedno veče im Brajanin brat Troj ispriča priču o Helini Lajl (koju u originalu igra Virdžinija Madsen), koja se smatra odgovornim za ubistva u Kabrini - Grin naselju. Nakon što Entonija ugrize pčela on sreće vlasnika praonice Vilijama Burka (Kolman Domingo), za kojeg se ispostavlja da je upravo onaj dječak koji je 1977. godine svjedočio ubistvu beskućnika. Vilijam mu priča za urbanu legendu o Kendimenu, koju Entoni kasnije prepriča Brajani i kroz šalu izgovara pet puta ime Kendimen.

Američka rediteljka Nia Dakosta (Little Woods) pravi uvod u kojem čujemo pjesmu Canyman can, koja nam budi bolna sjećanja, da bi zatim prikazala tamnoputog lika sa kukom umjesto ruke, koji izlazi iz zida i korača prema svojoj sljedećoj žrtvi. Dakosta i scenarista filma Džordan Pili (Bježi) koriste zanimljivu tehniku i uz pomoć sjenki prepričavaju radnju originalnog filma, ali odlučuju da prošire priču na način da prikažu da je zapravo više ljudi nosilo kuku i ubijalo ljude. Ovo malo umanjuje dobar posao koji su obavili reditelj Rouz i glumac Toni Tod u originalu.

Rediteljka Dakosta i scenarista Pili smještaju priču u modni milje Amerike i ne zaboravljaju da skrenu pažnju na probleme Afroamerikanaca. Rediteljka samouvjereno režira film, kadrovi su sigurni, često snimljeni iz zanimljivih uglova, sa dovoljno dinamike i estetike. Priča se dobro nadovezuje na original, ali takođe pokušava da bude drugačija. Jedan od nasljednika ostavštine neslavnog antagoniste je posuđen iz originala, što nam djeluje logično. Veoma dobar posao je napravio američki glumac Jaija Abdul Matin II. Treba ipak dodati da Kendimen gubi na svom intenzitetu prolaskom vremena uprkos impozantnim scenama i ponekad zanimljivim idejama. Zanimljivo je čuti glumicu Virdžiniju Medsen, koja je dobar posao napravila u originalu.

Kendimen je sasvim dobar nastavak koji se može preporučiti svim ljubiteljima stilski odrađenih horor filmova i koji sasvim dobro nastavlja priču započetu u filmu Slatkišar (1992).

Аутор: Извор (ККНС4), Fair use, https://sr.wikipedia.org/w/index.php?curid=4257643