Vrisak 4

09.03.2014 13:08

Američki režiser, producent i scenarista Ves Krejven (Noćni let, Strava u Ulici brestova, Brda imaju oči, Poslednja kuća sa lijeve strane) i scenarista Kevin Vilijamson (Fakultet straha, Znam šta ste radili prošlog ljeta) najvjerovatnije nisu ni slutili da će, nakon filmova Vrisak i Vrisak 2, napraviti svojevrsnu renesansu slešer filma u Holivudu, krajem XX i početkom XXI vijeka. Međutim nakon razočaravujećeg Vrisak 3, kojeg je umjesto Vilijamsona napisao američki scenarista Ehren Kruger (Krugovi, Krug), Krejven je odlučio da se posveti drugim projektima i da popularnu masku Ghostface odloži u ladicu svoje kancelarije. Krejven je nastavio da snima horore i mračne trilere ali sa mnogo manje uspjeha nego prije, pa je i bilo za očekivati da će se vratiti svojoj kasici-prasici.

Tačno na petnaestu godišnjicu od originalnog masakra, srednjoškolke Dženi Rendal (Aimee Teegarden) i Marni Kuper (Brit Roberts), ubija ubica sa maskom Ghostface. Narednog dana Sindi Preskot (Niv Membel), sada već u tridestim godinama života, se vraća u Vudsboro da promoviše novu knjigu sa svojom publicistkinjom Rebekom Volters (Alison Bri). Sindi ubrzo postaje osumnjičena za ova ubistva i ona mora ostati u gradu, po naređenju šerifa Dewey Riley (Dejvid Arket), dok se ne pronađe ubica. Sindina rođakinja Džil (Ema Roberts) i njena prijateljica i komšinica Olivija Moris (Marijel Žafe) dobijaju prijeteće pozive od misterioznog lica ispod maske. Šerifova žena Gejl Veders-Rajli (Kortni Koks) započinje sopstvenu istragu.

Režiser Krejven i scenarista Vilijamson, koji je opet angažovan za rad na scenariju, osmišljaju priču koja podsjeća na početke ovog horor serijala i koja, slobodno možemo reći, ne vrijeđa previše inteligenciju gledaoca, ali koja u isto vrijeme, pokušava da pruži šansu novim filmskim likovima. Protagonisti su pored dobro poznatih ali doduše sada ostarjelih likova, koji još uvijek nisu zaboravili na sav užas koji su preživjeli, i nova grupa srednjoškolaca, koji ne znaju šta ih čeka. Režiseru Krejvenu nikad nije bio veliki problem da zastraši publiku, ali nažalost ovdje se previše uzda u popularno nazvane kliše elemente, kao i recikažu najboljih scena iz prošlih nastavaka. Ma koliko da je dobro snimljena scena u kojoj ubica sa maskom iskače iz ormara žrtve, ista je toliko puta viđena da jednostavno ne može biti zastrašujuća, što isto važi i za telefonske pozive. Ljubiteljima filma će se dopasti žučne rasprave protagonista filma o klasicima horor žanra, poput zanimljive posvete horor klasiku Majkla, Voajer. Doduše ovo nabrajanje svih sličnih horor filmova ipak malo smori u završnici filma, naročito kada jedna od protagonistkinja nabrajave sve horor filmove koje poznaje kako bi izvukla živu glavu. Takođe završnica filma previše podsjeća na prvi dio ovog popularnog horor serijala, samo ovdje su je razvukli i imamo utisak da nikad neće završiti, i da se prosto pretjeruje sa hektolitrama krvi. Treba dodati da su glumci sasvim dobro odradili svoj dio posla.

By The cover art can or could be obtained from IMP Awards., Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=30943306