Derdevil

11.03.2007 14:14

Još kao dječak Met Merdok (Ben Aflek) je doživio nesereću u kojoj je ostao slijep, nakon što je ugledao svoga oca Džeka Merdoka (Dejvid Kit) kako obavlja prljave posloce za lokalnog mafijaša Falona (Mark Margolis). Nakon ove nesreće, Metova ostala čula se razvijaju nevjerovatnom brzinom i daju mladom momku nadljudsku pokretljivost i nevjerovatan sluh. Mnogo godina kasnije, Met radi kao advokat, zajedno sa svojim prijateljem Frenklinom Nelsonom (Džon Favro), ali noću oblači kostim maskiranog osvetnika Derdevila. Njujorški reporter Ben Urih (Džo Pantolijano) objavljuje niz novinskih članaka o najvažnijoj figuri kompletnog njujorškog organizovanog kriminala Kingpinu (Majkl Klark Dankan). Met u međuvremenu upoznaju i zaljubljuje se u Elektru Načios (Dženifer Garner), majstora borilačkih vještina.

      Iako ga ljubitelji filma ne pamte po naročito čemu dobrom, Derdevil predstavlja jedan od prvih dugometražnih filmova koji je nastao po stripovima iz izdavačke kuće Marvel Comics. Riječ je o ekranizaciji koja je nastala ranih godina XXI vijeka u vrijeme kada nismo imali prepravljesno filmsko tržište sličnim filmovima i kada su fanovi sa velikim nestrpljenjem čekali svog omiljenog stripovskog heroja da se pojavi na velikom ekranu. I pored navedene loše kritike, Derdevil ne predstavlja produkt hiper inflacije stripovskih ekranizacija i samo zbog ovih razloga zaslužuje ne samo pohvalu već i najlakše rečeno opravdava svoje postojanje.

      Razloga za neupjeh ovog filma ima mnogo, ali autor ovi skromnih redaka žali najviše što autor ovog filma Mark Stiven Džonson nije uspio da nametne svoje ideje i da ispriča ovu priču na jedan veoma odvažan način. Derdevil je po svemu sudeći, originalno zamišljen kao izuzetno mračna i depresivna priča, prepuna nasilja i psovki, kojoj su na kraju MPAA cenzori dodijelili rejting "R". Nažalost, čelni ljudi studija 20th Century Fox su odlučili da idu linijom lakšeg otpora i da scene nasilja ostave na montažerskom stolu i da na taj način obezbjede filmu PG-13 rejting. Neke od ovih izbačenih scena, ljubitelji filma mogu pronaći u specijanom izdanju filma Derdevil, poznatijem kao director's cut

      Režiser Mark Stiven Džonson nije imao velikog prethodnog iskustva sa snimanjem filmova osim sa dramom Simon Birch, koja je pokupila pohvale kako kritike tako i publike. Džonson svakako nema problem da napravi dobar uvod u Derdevil u kojem priču o porijeklu, u kojoj vidimo kako je mladi Met ostao bez vida, sasvim dobro kombnuje sa bokserskom dramom, koja prati oca boksera koji pokušava da zaradi za život. Ove scene su zanimljive i publika brzo pravi spoj sa naslovnim herojem. Treba pohvaliti i kratku ali efektnu scenu u kojoj borac za pravdu Met po prvi put oblači odjelo Derdevila, i stavlja u džepove svoje lično oružje. Izdvaja se višenamjenski štap koji može poslužiti kao kuka za hvatanje i oružje za bliski kontakt. Nažalost režiser Džonson previše često pokazuje preveliku želju za furioznom montažom, koju kombinuje brza i upečatljiva muzička podloga, sa ciljem da dodatno ubrza tempo filma. Ova prevelika želja da scene ispadnu popularno rečeno cool, dovodi do narušavanje realizma i uvjerljivosti. Sa druge strane scene, u kojima vidimo naslovnog heroja, iscrpljenog od borbe i prepun masnica, kako pije lijekove protiv bolova i lježe u kadu da se oporavi. Ove scene su vjerovatno ostavština autorove originalne verzije i bude maštu ljubitelja filma koji se pitaju kakav bi ishod bio autorske izvorne vizije.

        Kako film dalje odmiče, sve više vidimo da Džonson nije utoka velikog kalibra i da mu ovaj žanr ne leži previše. Negativci su svakako imali potencijala i zanimljiv je izbor korpulentnog američkog glumca Majkla Klarka Dankana (Zelena milja) za ulogu njujorškog kralja podzemlja, kao i kasting popularnog irskog glumca Kolina Farela (Specijalni izvještaj) u ulozi Bulzaja. Dok Dankan očigledno preglumljuje i previše podsjeća na lik Marselusa Valasa iz tarantinove Petparačke priče, scene sa Bulzajom su uglavnom protraćene u želji da se zabavi publika. Tako imamo priliku da ga vidimo kako igra pikado u kafiću sa običnom rajom ili ubija babu koja ne prestaje da priča, tokom jednog leta avionom. Scena u kojoj se Kingpin ljuti na svog zaposlenika i ubija ga, podjeća na sličnu scenu u De Palminim Nesalomivima, u kojoj Robert Deniro igra čuvenog kriminalca Al Kaponea. Ove scene nude dozu zabave ali autor filma na ovaj način kazivanja propušta priliku da nas bolje upozna sa negativcima i njihovim motivima, dok se priča o naslovnom junaku svodi na kombinaciju borbe za pravdu, kako u sudu tako i van njega, furiozne akcijade i ljubavne romanse. Jedan od najboljih primjera kako jedan superherojski film treba da izgleda je Mračni vitez trilogija, režisera Kristofera Nolana, koju čine Betmen počinje, Mračni Vitez i Uspon Mračnog viteza. Dok je hemija između Bena Afleka i Dženifer Garner generalno dobra, scena njihovog muvanja je snimljena na dječijem igralištu, vjerovatno iz razloga da se publika podsjeti na veliki bisoskopski hit Matriks, dok poljubac protagonista na kiši podsjeća na Raimijev Spajdermen.

        Loše kritike nisu previše zasmetale ovom filmu i Derdevil je postigao dobar finansijski uspjeh, a nekoliko godina kasnije snimljen je i nastavak Elektra, koji se naravno više zanima Elektrom Načios, koju ponovo igra glumica Dženifer Garner. Nastavak nije doživio veliki finansijski uspjeh, ali zato televizijska serija Derdevil, sa Čarlijem Koksom u naslovnoj ulozi, svakako jeste. Ljubitelji video igara sigurno pamte da je odmah nakon premijere filma Derdevil izašla i video igra istog naziva.

        Derdevil je ipak dobro odrađen superherojski film, koji nije bez svojih aduta i koji može da se pogleda.

By The poster art can or could be obtained from 20th Century Fox., Fair use, https://en.wikipedia.org/w/index.php?curid=1129848