Oblik vode

17.06.2017 00:111

Meksički režiser, scenarista i producent Giljermo del Toro, je započeo sa radom na scenariju za film Oblik Vode još 2011. godine i radio je na njemu nekoliko godina. Scenario je bio spreman za početak snimanja, ali se Meksikanac ipak odlučio da započne sa snimanjem filma Bitka za Pacifik. Ova naučno-fantastična akcijada je bila veliki bioskopski hit i nije bilo teško pretpostaviti da će dobiti svoj nastavak. Del toro je odbio priliku da režira ovaj nastavak, Bitka za Pacifik - Pobuna, koji mnogi ljubitelji žanra željno očekuju, kako bi se posvetio režiji filma Oblik Vode, za čiju tematiku kaže da mu je bliska srcu. Lično je obezbjedio finansijska sredstva za filmsku ekipu koja je dizajnirala laboratoriju i neobično stvorenje koje često vidimo u filmu.        Meksikanac je zapravo oduvijek bio veliki ljubitelj filmskih fantazija, ali naročito onih koje u sebi imaju primjesu ljubavne romanse, poput Frankenštajna, King Konga, Ljepotice i zvijer i Stvorenja iz Crne lagune. Ljubavna priča, ma koliko potisnuta bila gomilom šminke i specijalnim efektima, je uvijek davala takoreći dodatni sloj ovim filmovima i izdizala iz gomile nespretno odrađenih i infantilnih filmova o filmskim čudovištima, koji su danas sa pravom zaboravljeni. Upravo zbog toga se ovaj meksički filmski autor odlučio da napravi modernu ljubavnu romansu između žene i čudovišta i da usput, tako reći iskorači tamo gdje su njegove filmske kolege u prošlosti bili primorani da ustaknu. Ljubavni odnos ovog nezamislivog para je prikazan na jedan neobičan i odvažan način, a sama glavna junakinja filma Eliza svakako nije tipična holivudska ljepotica, već obična žena iz susjedstva. Meksikancu nije nedostajalo inspiracije za ovaj film. Pored svih navedenih filmova, sovjetskog romana Čovjek-Amfibija, autora Aleksandra Beljajeva, Meksikancu je vjerovatno inspiracija bio i višestruko nagrađivani kratkometražni film Prostor između nas. Uvod ovog kratkog filma, u kojem čistačica jednog centra za istraživanje po prvi put ugleda neobično stvorenje nazvano Adam i zatim ga oslobađa iz rezervoara sa vodom, zaista ima dosta sličnosti sa uvodom u del Torov dugometražnim filmom, ali im se ubrzo putevi mimoilaze. Treba dodati i da će se Oblik Vode, podsjetiti ljubitelje računarskih video-igara, na podvodni spektakl i pucačku igru iz prvog lica, BioShock.        Giljermo del Toro je sam osmislio priču i radio je na scenariju zajedno sa Vanesom Tejlor (Drugačija, Začin za brak), i neosporno je riječ o veoma talentovanom režiseru koji ima veliko iskustvo sa žanrom filmske fantazije (Grimizni vrh, Helboj i Helboj 2 - Zlatna vojska) i kojem nije nikakav problem da nas očara nevjerovatnim i fiktivnim svijetom koji je vješto spojen stvarnim i monotonim svijetom u kojem svi egzistiramo. Del Toru je svakako najviše pomoglo iskustvo na njegovom najboljem filmu, Panov lavirint, fantaziji koja je veoma uspješno pomješala ratnu atmosferu i impozantnu fantaziju. Oblik Vode se takođe može pohvaliti veoma dobrom filmskom atmosferom. Hladnoratovski period šezdesetih godina prošloga vijeka je dobro rekonstruisan sa velikom brigom o detaljima, bilo da se radi o odjeći, kućnom namještaju ili automobilima koji su bili popularni u to vrijeme. Ovaj period u kojem vlasnicima restorana nije bilo po volji da im Afroamerikanci uopšte i ulaze u restoran, se pokazao kao dobra podloga za prikazivanje netrpeljivog odnosa između ljudi i neobičnog stvorenja, koji se razlikuje od njih i koji ih zbog toga plaši. Direktor fotografije Dan Laustsen (Grimizni vrh, Mimikrija) je prožimao film beskrajnim nijansama zelene boje, dok se kompozitor Aleksander Desplat (Valerijan i carstvo Hiljadu Planeta, Argo, Kraljev Govor, Drvo Života) postarao za adekvatnu muzičku podlogu koja se, što je veoma bitno, dobro slaže sa francuskim šansonama koju često čujemo u filmu. Izdvaja se pjesma La Javanaise, autora Serža Gensbura, koju pjeva Madlen Pejru. Svakako jedan od aduta filma je humanoidni vodozemac plave boje, u čiji izgled i funkcionalnost je uloženo dosta truda. Sličnosti sa Gil-Manom iz Arnoldovog Stvorenja iz Crne Lagune, su očigledne. Velika je sreća to što del Toro zna bitnost običnih ljudi i on ne dozvoljava da ih ova vizuelna fasada filma baci u ćošak. On koristi svaki minut filma kako bi nas što bolje upoznao sa svojim usamljenim i otuđenim likovima, koji uglavnom dijele mišljenje da ne pripadaju vremenu u kojem žive i koriste svaku priliku da se povuku u svijet mašte.        Režiser del Toro je imao sreće jer je dobio upravo one glumce za koje je i napisao tu ulogu. Sali Hokins (Nesrećna Džasmin, Bezbrižna Popi) je svakako odličan izbor za ulogu povučene žene, koja maštari kroz život dok čeka svog partnera. Ništa manje raspoloženi nisu ni Majkl Šenon (Noćne zvijeri, U zaklon), Majkl Stalbarg (Zovi me svojim imenom, Ozbiljan čovjek) Ričard Dženkins (Kong: Ostrvo lobanja, Džek Ričer, Razvedi me, zavedi me), Oktejvija Spenser (Služavke, Nevidljivi faktori). Posebne pohvale idu del Torovom starom saradniku, glumcu Dagu Džounsu (Panov lavirint, Helboj, Helboj 2 - Zlatna vojska), koji se odlično snašao pod tonom šminke, i koji je uspio svojim pokretima da nam približi ovo neobično stvorenje.        Oblik Vode je veoma zabavna i rijetko kvalitetna filmska fantazija, ali ne očekujte klasu del Torovog najboljeg filma, Panov lavirint.

[[File:The Shape of Water (film).png|thumb|Underwater, a woman and a humanoid amphibian creature embrace.|alt=Underwater, a woman and a humanoid amphibian creature embrace.]]